Şehirlerde çocukları bekleyen büyük tehlike!

1966 yılının yazında kendince özgürlüğünü kazanma kararı veriyor ve kampüsü basıp, 16 kişiyi öldürüyor, 32 kişiyi yaralıyor.

Bu eylemin hemen öncesinde de hem annesini hem de eşini vuruyor.

VALİ ARAŞTIRMA YAPIYOR

Haberi duyan Texas Valisi, psikologları ve psikiyatristleri topluyor.  ‘Nasıl olur da bir insan böyle bir eylem yapabilir?’ diye soruyor.

Psikiyatristlerin yanıtı hazır: Bu kişi bir sosyopat.

Ama araştırılınca ortaya çıkıyor ki Charles, ailesi ve arkadaşları tarafından çok sevilen bir kişilik. Arkadaşları onu dünyanın en iyi kocası, diye tanımlıyor.

Charles derslerinde de çok başarılı. Aynı zamanda Amerika tarihinde izci ünvanını alan en genç kişi.

OYUN EKSİKLİĞİ

Peki, böyle bir kişilik nasıl oluyor da böyle bir eylem yapabiliyor?

Araştırmayı yapan psikiyatristlere göre birçok nedeni var, ama bir tanesi öne çıkıyor: Charles çocukluğunda hiç oyun oynamamış.

Ailesi o kadar kontrolcüymüş ki  oyunun sunduğu keşif dünyasını ona yaşatmamış. Charles hep ailesinin kendisine sunduğu kısıtlı dünyada hayatını idame ettirmiş.

Bir nevi hapsedilmiş.

En sonunda da çok trajik bir şekilde özgürlüğünü kazanma savaşına girmiş.

Ve kaybetmiş.

(Charles bu olay sırasında bir polis tarafından öldürülüyor.)

OYUNUN ÖNEMİ

Kültürel yapısı en zengin canlı, şüphesiz insanoğlu. Kültürel yapı zenginleştikçe, bu yapının çocuklara aktarılması da önem kazanıyor. Bunun da en iyi yöntemi  öğrenme.

Keşke çocuklar doğunca onları karşımıza alıp, kültürel yapıyı 100 saatlik ders ile aktarabilsek. Çocuklarların soyutsal düşünme becerileri tam olarak gelişmediği için bu yöntemi kullanamıyoruz.

Geriye ne kalıyor?

Keşfetme ve model alma. Çocukların öğrenme için kullandıkları en iyi iki yöntem. Model alma için büyükleri izlemesi yeterli. (Bu yüzden dizi izleyen annenin ve babanın çocuklarının, oğlum/kızım ders çalış nasihatlarını dinlememesi normal.)

Keşfetmesi için de en iyi yöntem, oyun.

OYUNUN ÖZELLİKLERİ

Çocuk oyun oynayarak, hayatı keşfediyor. İlişki ve empati kurmayı, sosyal becerileri ve plan yapmayı öğreniyor. En önemlisi hayal kurmayı öğreniyor.

Bütün bu eylemler beyni işleyerek, çocuğu geleceğe hazırlıyor. Bir nevi beyinde ileride kullanılmak üzere yollar açıyor. Oyun oynayan çocukların bu yüzden beyinleri çok daha gelişmiş oluyor.

Oyun oynayan çocuklar yaşamın her alanında başarılı olduğunu gösteren birçok araştırma var.

Ama burada önemli olan oyunun çocuk tarafından kurulması. Keşfetmeyi ve sosyal becerileri geliştirmeyi özendirmesi.

ŞEHİRLERDEKİ TEHLİKE

Oyun bu kadar önemli.
Ama büyük şehirlerde çocuklar artık oyun oynayamıyor. Bir, alan yok. İki, arkadaş yok. Üç, zaman yok.

Okullar oyun alanından ziyade, sabit oturma alanları. (Zil çaldığında çocukların nasıl da koşarak çıktıklarını göreceksiniz.)

Ülkemizde oyun oynayamayan bir nesil yetişiyor.

Belki Charles uç bir örnek ama bu ilerisi için büyük bir tehlike arz ediyor.

Önlemi şimdiden almayı öneriyorum.

Not: Sadece çocuklar değil, yetişkinler de oyun oynamıyor artık. Oyun geceleri düzenlense hiç de fena olmaz.

Tartışmalar ve yorumlar için www.facebook.com/bolatozgur adresindeyim