Güzellik ne kadar önemli?

Bu gerçekten doğru mu? Güzel olmak avantaj sağlıyor mu?

1994 yılında Texas Üniversitesi ekonomistlerinden Prof. Daniel Hamermesh bir araştırma yapıyor.

İlk olarak uzmanlar çalışanların güzelliklerini ve yakışıklıklarını puanlıyor. Daha sonra bu kişilerin maaşları yazılıyor.

Güzellikleri ve maaşları arasında ilişkiye bakılıyor.

Ortaya ilginç bir sonuç çıkıyor.

Pozisyonlardan ve iş kolundan bağımsız olarak, güzellik ve yakışıklılık puanları daha yüksek olanlar %15 daha fazla para kazanıyor.

Ayrıca bu kişiler işe daha kolay alındıklarını söylüyor.

Erkekler ve güzellik

Güzellik daha fazla para kazandırdığı gibi insanların algılarını da�etkiliyor.

Yine Texas Üniversitesinden Prof. David Buss güzelliğin başka bir boyutuna bakıyor.

Deneklere erkek fotoğrafları gösteriyor ve yakışıklılıklarına�puan vermelerini istiyor. Her fotoğraf için ortalama puanı hesaplıyor.

Daha sonra aynı kişilerin fotoğraflarını başka bir gruba gösteriyor ama bir farkla. Bu defa aynı erkeklerin yanında güzel bayanlar var.

Bu defa erkeklerin aldığı puan %30 artıyor.

Yanında güzel kadın olan erkekler daha yakışıklı algılanıyor.

Arabalar

Benzer bir deneyi Prof. Buss araba fotoğrafları ile yapıyor.

Arabaların yanında güzel kadınlar olduğu zaman arabalar daha çekici ve kaliteli algılanıyor.

Tabii ki deneklere bu söylendiğinde bunu red ediyor.

Sonuçta insanların dış görünüşüne göre ayrımcılık yapmak ayıplanıyor. Zaten iş alımlarında bu bir suç.�İnsanlar bunu açıkça konuşmuyor ve dile getirmiyor.

Ama araştırmalara bu realiteyi çok açık şekilde gösteriyor.

(Tabii bu arada reklamlar başta olmak üzere kadının güzelliği bir şekilde kullanılıyor ve bazen de suistimal ediliyor. Bu tartışılması gereken ayrı bir konu.)

Fatih Projesindeki Büyük Risk

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın talimatıyla başlatılan, Milli Eğitim (MEB) ve Ulaştırma bakanlıklarınca ortak yürütülecek “Fatih Projesi” dahilinde sınıflar bir teknoloji merkezi haline gelecek. Her öğrenci, bilgisayarı kendi sınıfında kullanacak.

Bu çok güzel ve hatta gecikmiş bir proje. Ama bir sorun var.

Türkiye’deki reformlarda iyi fikir sorunu yok. Uygulama sorunu var. Türkiye’nin çoğu bölgesinde okulları ziyaret ediyorum. Bilgisayar ve fen laboratuvarları zaten kullanılmıyor.

Yeni öğrenme modeli

Teknolojiyi kullanmak yeni bir öğrenme modeli gerektirir. Klasik anlatımdan çıkıp, anlamayı gerektiren bir öğrenme ortamı yaratmayı gerekir.

Mevcut yapıda bu yeni öğrenme modeline çoğu öğretmen sahip değil. Çogu zaman klasik ders anlatımı yapılıyor.

Onun için ne kadar yatırım yapılırsa yapılsın, öğrenmenin doğası değişmedikçe öğretmenler bu teknolojiyi etkili kullanamayacaktır.�Sadece�powerpoint için kullanacaktır. Öğrenciler de sadece sunum hazırlama ve internette gezmek için.

Hizmetiçi eğitim

Bu projenin başarıya ulaşması için öğretmenlerin eğitilmesi gerekir.

Tabii bu da seminer yoluyla olmuyor.

Öğretmen liderliğine ve eylem araştırmasına dayalı okul bazlı olmalıdır.

Aksi takdirde bütün emek ve para çöpe gidecektir.