Çocuklara mücadele hakkı veriyor muyuz?

Neredeyse iki kat daha kısa yaşıyor. Bazen üç kat.

Aslında tam tersi olması gerekir.

Hayvanat bahçesinde çok iyi ve zamanında besleniyorlar. Diğer hayvanlara yem olma ihtimalleri de yok.

Peki neden daha erken ölüyorlar?

Çünkü doğalarında olan mücadele etme hakkı ellerinden alınıyor.  Mücadele etmeden önlerine gelen yiyeceğin nereden geldiğine şaşırıyorlar. Yarın bu yiyecek gelecek mi gelmeyecek mi emin değiller.  Kendi çabalarına değil, başkasına bağımlı hale geliyorlar.

Yapabilecekleri en iyi şey, yemeğin kendilerine sunulmasını beklemek.

Emin olamamak ve bu bağımlılık, hayatları üzerindeki kontrolü kaybetmelerine yol açıyor. Yani hayatlarını başkaları kontrol ediyor.

Bu da mutsuzluk ve stres yaratıyor. O da erken ölüme sebebiyet veriyor.

Bu mekanizma insanda da aynı şekilde işliyor.

Mücadele etme, başarma ve dolayısıyla kendisiyle gurur duyma hakkı elinden alınan insan, daha stresli ve mutsuz bir yaşam sürüyor. En önemlisi özgüveni gelişmiyor.

Bu yüzden siz siz olun çocuklarınızın mücadele etme haklarını ellerinden almayın.

Türkiye’de sanat neden gelişmiyor?

Bir toplumda sanatın gelişmesi insanların kendilerini ifade etmesine bağlı. Sonuçta sanat, kendini ifade etme yöntemlerinden bir tanesi.

Ama bizim gibi hiyerarşik yapının baskın olduğu toplumlarda kendini ifade etmek zorlaşıyor.

Üst-alt ilişkisi, korku ve ceza mekanizması, toplumsal ayıplama yöntemleri kendini ifade etme becerisini öldürüyor.

Kendini ifade etmeyi öğrenmeyen insanlar da kendini ifade etme araçlarına ihtiyaç duymuyor. Bu durumda da ülkemizde sanat gelişmiyor

Peki insanlara kendini ifade etmeyi nasıl öğretiriz?

Bunun en iyi yollarından bir tanesi insanlara seçim yapma hakkı vermek.

Seçim yapmak kendini ifade etmek demek. Örneğin, ben Barış Manço’yu dinleyip, Sezen Aksu’yu dinlemeyerek bir seçim yapıyorum ve bu seçim de benimle ilgili bir bilgi veriyor. Kendimi ifade ediyorum.

Türkiye’deki hiyerarşik ve kültürel yapı bu özgürlüğü insan vermiyor.

İnsanlara seçim ve kendilerini ifade etme hakkı vermedikçe sanatı geliştiremeyiz.

Bu hak da ilk olarak okul sistemimiz ve aileler tarafından verilmeli.

Zenginler daha mı az yardımseverdir?

Bir okurum bir mesaj attı. Hasta bir yakını için yardım kampanyası düzenlemiş ama kendisinin zengin olarak gördüğü kişilerden destek görememiş. Buna sitem ediyordu.

Evet, genelde zengin insanların daha cimri olduğunu ve diğer insanları daha az önemsediğini düşünürüz.

Gerçekten zengin insanlar böyle midir? Daha az mı yardımseverdir?

Araştırmalara bakınca zenginlerin, zengin olmayanlara göre daha az yardımsever olduğunu söyleyebiliriz.

(Dikkat edin ‘daha az’ ifadesini kullanıyorum. Bu ifade her zengin yardımsever değildir ya da her zengin olmayan yardımseverdir demek değildir.)

Neden  mi?

Bir insan fakirse, alması gereken çoğu hizmeti ya da yardımı parasıyla satın alamıyor. Bu durumda diğer insanlar ile olan ilişkilerine güveniyor.

ÖrneÄŸin, evini taşıyacaksa, nakliyat ÅŸirketini aramıyor, arkadaÅŸlarından yardım istiyor. Bu yüzden zaten fakir insanlar arasında arkadaÅŸlık bağı ve baÄŸlılık daha güçlü.Â

Fakir insanların parası, ilişkileri oluyor. İlişkilerini korumak için de daha çok yardımsever oluyorlar.

Ama zengin bir kişi için bu genelde böyle olmuyor. İhtiyacı olan hizmeti parasıyla satın alabiliyor. Bu durumda yardımsever olmak zorunda hissetmiyor.

Yani okurumun söyleminde biraz doğruluk payı var.

Tartışmalar için www.facebook.com/bolatozgur ve www.twitter.com/ozgurbolat adresindeyim.