Paylaş
Ben de “Neyi ilginç?” diye sordum.
Öğrenci dördüncü sınıfmış ve hala okumayı çözememiş. Ayrıca sürekli kavga ediyor ve sınıfın düzenini bozuyormuş.
ÖĞRENCİ GELİYOR
Müdür yardımcısının odasına giriyoruz. Öğrenci geliyor. Müdür yardımcısı gayet kibar bir şekilde öğrenci ile konuşmaya başlıyor.
“Yavrum, geçen gün konuştuk seninle değil mi? Bir daha arkadaşlarını dövmeyeceğine söz vermiştin. Ama sen yine üç arkadaşını dövmüşsün.”
“Ama öğretmenim bana çilli dediler.”
“Olsun. Sen bana gel, ben onlarla konuşurum.”
Müdür yardımcısı sonra bana dönüp; “Hocam sizin söylemek istediğiniz bir şey var mı?” diyor.
KENDİNLE GURUR DUYDUĞUN AN
Ben de var diyorum ve öğrenciye soruyorum. “Kendinle gurur duyduğun bir anı bana anlatır mısın?”
Susuyor.
“Gurur duyduğun bir özelliğinden konuşalım mı?”
Yine susuyor.
Acaba genel olarak sessiz mi diye öğrenmek için başka sıradan sorular soruyorum. Onları yanıtlıyor. Belli ki benim sorularıma yanıtı yok.
Ben de hocam öğrencimizi gönderelim diyorum ve öğrenci çıkıyor.
BAŞARI DUYGUSU
Ben de müdür yardımcısına dönüyorum.
Hocam, öğrencinin kendisiyle gurur duyacağı bir başarısı yok. Kendisine özgüven kazandıracak hiçbir başarısı yok.
Başarı ve gurur duygusunu tatmamış bile.
Her insan mutlaka bir şekilde özgüven duygusunu hissetmek zorunda. Bunu bir şeyden kazanmak zorunda.
KABUL GÖRMEK
Bu çocuğun hiçbir başarısı olmadığı ve dolayısıyla hiçbir şekilde kabul görmediği için kavga yoluyla kabul görmek istiyor. Özgüvenini buradan kazanıyor.
Sizin onu ofise çağırmanız ve kızmanız onun için büyük bir kabul ve mutluluk.
Bu öğrencinin özgüveni zayıf olduğu için zaten egosu kırılgan. Çilli lafı onu delirtmiş olmalı.
Çocuk çırpınıyor hocam. Çocuk hayatını görünmez geçirmiş. Değersiz hissediyor. Bir şey yapmanız lazım.
Aslında her çocuk için bir şey yapmanız lazım. Her çocuk için bu çocuk ne başarmış, özgüvenini nereden kazanıyor sorularını sormanız lazım.
Her çocuk başarı duygusunu tatmalıdır. Bu duyguyu tatmayan bir çocuk hayatını görünmez geçirecektir.
SAHTE BAŞARILAR
Ama dikkat edin başarı duygusu ve gurur sahte başarılarından gelirse bu daha tehlikeli olabilir.
Bazı insanlar vardır. Süper işler çıkartırlar ama kendilerine güvenleri zayıftır. Çok kötü yaptım derler. İyi iş yaptıklarına siz onları ikna etmek zorunda kalırsınız.
İşte o kişiler sahte başarılardan özgüven kazanmış kişilerdir.
Kendilerini ve onlara nelerin gerçek haz verdiğini keşfedememişlerdir.
Çocuğunuz (ya da öğrenciniz) başarı duygusunu en son ne zaman tattı? En son ne zaman kendisi ile gurur duydu? Kendine güvenini ne ile sağlıyor? Başarısı varsa, bunun farkında mı?
Bu soruların yanıtları olumsuzsa, hemen işe koyulmalısınız. Yoksa çocuğunuz hayatını (yetişkin ve yaşlılık hayatı dahil) görünmez olarak geçirecektir.
Not: Tabii bu arada siz de kendinize sormalısınız. Ben özgüvenimi nereden sağlıyorum? Ben ne başardım?
Paylaş