Kıskanç Hacı Amca

Bir gün Ankara’dan okula bir müfettiş gelip Ülker’in ifadesini alıyor: "Dini değerlere saygısızlık" ediyormuş ve "sol eğilimli" imiş... Ülker durumu bana yazdı. İşin aslı, Adalet Partisi il yönetiminin torpil baskılarına direnmesi idi... Çıkmak üzere olan doktora bursuna boş verip Haziran 1966’da Türkiye’ye döndüm.

DEMİREL SÜRGÜNÜ

Temmuz ayında Ülker’i Isparta’nın Yalvaç Lisesi’ne sürdüler. Böylece Ülker, "Demirel hükümetinin sürdüğü ilk kadın" unvanını kazandı ülkede. Yapılacak bir şey yoktu. Türkiye Öğretmenler Sendikası yürütmenin durdurulması davası açtı ama dava sonuçlanıncaya kadar Yalvaç’a gitmesi, benim de Paris’e onunla birlikte geri dönmek hayallerimden vazgeçmem gerekiyordu. Ben zorunlu olarak Aydın’da kalacaktım.

Aydın’dan otobüse binip Isparta’ya gittik ve akşamüzeri vardık. Otobüs garajında, "Ekstra kaza" Yalvaç’a harekete hazır bir otobüs vardı. Ona bindik. Karanlıkta ikide bir "Küt!" diye bir şeye çarpıyordu. Şoför muavini bunların köpek olduğunu söylüyordu.

Gece yarısı Yalvaç’a vardık. Bir caminin ve bir ulu çınarın yanında, üzerinde otel yazan bir binaya girdik. Otel kátibi çarşafların birkaç gün önce değiştirildiğini söyledi. Yorganın üzerinde soyunmadan uyuduk.

HOLLYWOOD SOKAĞI

Yalvaç’ta yeni evlerin yapıldığı bir sokağın dışında kiralık ev yoktu. Öğretmenler yardım etmek istiyorlardı. Biri bizi "Hacı Amca" diye birine gönderdi. Kapıyı çaldık. Bir yaşlı kadın kapıyı açtı. Başındaki örtünün ucunu ağzına sıkıştırmıştı. Ülker kadına derdini anlattı. İkisi birlikte yukarı çıktılar, Ben kapının önünde epeyce bekledim. İndiler. Kadın memnun, gülümsüyordu. Yukarı katlarında bir yer varmış Ülker’e uygun.

"Hacı Amcan pek memnun oldu. Kimimiz kimsemiz yok, bize can yoldaşı olur" dedi. Ancak bir mesele vardı. Evli olduğumuza göre, arada sırada Yalvaç’a gelecek miydim?

"Elbette, dedim, küçük bir oğlumuz var, o da gelir."

"İşte bu olmadı, dedi kadın, Hacı Amcan pek kıskançtır. Evde yabancı istemez."

Bunun üzerine, Hacı Amcamın karısının gözlerinin içine bakarak konuştum:

"Hacı Amcam da pek akıllıymış. Ben 28 yaşında dünya güzeli karımı emanet edip gideceğim, Hacı Amcam da anam yaşındaki karısını kıskanacak benden."

Hemen gidip "Hollywood" sokağındaki evlerden birinin alt katını kiraladık.

KASABA PARMAK

Öğleden sonra Yalvaç çarşısını dolaşıyorduk. Birkaç bakkal dükkánının rafları tıkabasa içki doluydu. Özellikle de Tekel Kanyak’ı. Bunları mutaassıp ve muhafazakár Yalvaçlılar içiyordu. Bir kasabın önünde durduk. Yandaki berberden biri çıkıp, kasabın kıçına bir parmak attı. Kasap, müşteriyi bırakıp elinde satır berberi kovalamaya başladı. Tam bir Ortaçağ manzarası idi. Yalvaçlılar kızmasınlar bana. Yarın övgülerini yapacağım!

(Bu girişten sonra, yarından itibaren, Prof. Dr. Binnaz Toprak’ın "Türkiye’de Farklı Olmak: Din ve Muhafazakárlık Ekseninde Ötekileştirilenler" raporu üzerine yazılarıma başlayacağım.)