O kahvaltı mekanı

Görünce kızıyorum.

Kızınca susup yoluma devam ediyorum.

Belki de ben çok abartıyorum, bilmiyorum...Ama Nişantaşı’nda haftanın her günü bir kahvaltıcı kaosu yaşanıyor.

Bahsettiğim yerin adı; Çeşme Bazlama Kahvaltı...

Meşhur yani.

Hatta isimleri Türkiye sınırlarının dışına çıkmış olacak ki Türk müşteri sayısı çok az. Neyse...

Sabahları 10-11 arasında başlıyor kapısında kuyruk.

O kuyruk yola taşıyor, o kuyruk Teşvikiye Caddesi’ne kadar uzuyor, o kuyruk yüzünden ne araba yoldan ilerleyebiliyor ne yürüyenler rahatça yürüyebiliyor...

Yahu kazanın paranızı iş yapın tabii ki sözüm yok fakat kuyruk varsa kapınızda onu düzene sokun, orası park bahçeymiş gibi rahatça durdurtmayın müşterileri.

Ayrıca çok merak ediyorum başınızda o kadar insan beklerken nasıl kahvaltı yapabiliyorsunuz? ‘Hadi artık kalk’ diye bakışlar atılırken nasıl çay kahve içebiliyorsunuz?

‘Takipten çıkmak’ normal artık

Cemre Baysel ve Aytaç Şaşmaz birbirlerini takibi bıraktılar’ başlığını görünce merak edip tıkladım. Meğer iki isim birlikteymiş ve şimdi ayrıldıkları iddia ediliyormuş.

E haliyle arkadaşlarımız da böyle bir başlık atmışlar.

Peki ayrılınca sosyal medyadan takip etmeyi bırakmak normal mi?

Malum artık ilişkiler de ayrılıklar da sosyal medyada yaşanıyor...

Ayrılınca da ilk tepki oradan veriliyor. Eskiden ‘ne gerek var böyle hareketlere, sosyal medyaya bu kadar önem vermeyin. Takipten çıkmak falan çocukça hareketler’ derdim.

Artık demiyorum.

Günümüzde çok normal.

İnsan ayrıldığı kişinin hayatını sosyal medyadan takip etmek istemez.

Ne yapıyor? Şu an nerede? Kiminle görüşüyor? diye bir psikolojiye girmek hiç istemez. Bazıları da ‘onu takip ettiğini karşıdaki görsün istemez.’

O yüzden zaten fake hesaplar var.

Kontrol edilecekse ‘fake’lerle ediliyor.

Ama olmaz!

Benim çok naçizane bir tavsiyem var.

Takip etmeyin, bakmayın, ilgilenmeyin.

Aksi dipsiz bir kuyu çünkü.

Pan-Asya

Hiç plan yapmadığım bir günün akşamında kendimi Zorlu’da Raffles Hotel’in içindeki ‘İsokyo’ restoranda buldum.
İncili Gastronomi Rehberi’nde 4 inci ile tepelerde yer alan bir restoran İsokyo.
‘Pan-Asya’ mutfağı sunuyor müşterilerine. Yani Asya’nın çeşitli ülkelerinden popüler lezzetlerle dolu menüsü.
Şöyle düşünün restoranın şefi bir değil birden fazla mutfağa hakim.
Zor iş... Çok az restoran var Türkiye’de bu mutfağın hakkını veren...
İsokyo hem müşteri kitlesiyle, hem menüsüyle çok önlerde gidiyor. E bu kaliteyi bozmamak zaten çok ayrı bir mesele...
Yolunuz düşerse menüden tek tek sipariş vermek yerine ‘tadım’ menüsünü seçin.
Tadım menüsünde şefin seçtiği yemekleri deneyin.
Günün sonunda masadan keyifle kalkmak garanti.

Mesele rahatlıkta ‘dert edinmek’

Aleyna Tilki depresyon ile alakalı bir farkındalık projesinde yer alıyor. E haliyle de depresyonlu dönemlerinden bahsetmiş. Yeliz Yeşilmen de çıkıp “Ona iki tokat atasım var, rahat batıyor” gibi sözler söylemiş.
Yahu bir sen kalmıştın kızcağıza laf etmeyen. Eminim bu sözler Aleyna’nın da çok canını sıkmıştır.
Şey diyordur mesela, “Yeliz Abla bana neler demiş öyle, çok üzüldüm.” Neyse...
Ben rahatken toplumsal sorunları, kişisel meseleleri dert edenlere daha çok saygı duyarım.
Rahat değilken, can sıkkınken bunları dert edinmek, depresyona girmek kolay...
Asıl mesele rahatken bu hassasiyeti göstermek...
Siz bunun adına ister ‘şımarıklık’ deyin ister ‘rahat batması’...
Bana göre bunun adı ‘duyarlılık.’
İşte böyle ne dediğini bilmeyenler oldukça Aleyna Tilki’ye aklıselim kesim hep sahip çıkacaktır.
Çünkü onlar konuştukça Aleyna gibi eğlenceli kişiliğe sahip olanların değeri çok hızlı ortaya çıkıyor.

Bunlar ‘itiraflık’ mevzular değil

Ben mi çok rahatım diye sorarken buldum kendimi.
Sebebi de Emel Sayın’ın açıklamasıydı. “itiraf ediyorum sadece botoks yaptırıyorum” demiş Emel Hanım. İtiraf ne demek diye sordum sağa sola...
Botoks yaptırmak neden itiraf edilecek bir şey olsun ki?
Korkmayın kendinize iyi gelecek şeyler yaptırmaktan.
Estetik de botoks da öyle normal müdahaleler ki...
İnsanın kendine iyi gelecek dokunuşlar yaptırması lazım.
Böyle ufak tefek meseleleri dert edip itiraf boyutuna taşımamak lazım.