Paylaş
Konumuz Meryem Uzerli’nin bekar annelik kararı.
“Erkek istemezse kadın yine de doğurmalı mı?” diye sormuştum. Kadın okurların yazdığı maillerden gördüm ki, kafalar karışık. Kimi erkekleri suçluyor kimi kadınları...
Her görüşten maili buraya almaya çalıştım.
Yaşanmış hikayeleri de... Buyrunuz.
MADEM YAPTIN, SONUCUNA KATLAN!
“Can Ateş tipi erkekleri iyi bilirim. Kadını kullanmayı marifet sayarlar. ‘Aşk bitti, ilişki bitti’ deyip kadını bir mendil gibi kenara fırlatır ve 20 yaşındaki biriyle yeni bir ilişkiye yelken açarlar. Erkeklik bu kadar basit değil!
İşte adama böyle oyun oynar felek. Çekirge bir sıçrar, iki sıçrar sonunda kayaya toslar!
Peki ben ne mi yapardım? Ben de adamın kabul etmeyeceğini bilsem bile doğururdum! Bebeği aldırma ya da hayata getirmeme kararı sadece ona ait olamaz.
Madem bunu yaptın sonucuna katlanacaksın! Yok öyle kaçmak! Bence bu durum o ve onun gibi erkeklere ders olsun! (Nihan)
İSTEMİYORSA KORUNSAYDI!
“Çocuğu iki kişi yaptığına göre burada erkeğin de rızası aranabilir. Fakat son karar ve rıza sahibi kadındır.
Bir yandan kürtaj konusunda, ‘Kadının bedeni, kadının rızası’ deyip kadın doğurmak istediği zaman ‘Erkeğin spermi erkeğin rızası’ demek sizce nasıl bir şey?
Her halükarda erkeği memnun etmek zorunda mı kadın? Erkeğe rağmen doğurmak isteyen/doğuran kadınlar bencillikle suçlanıyor.
Kimse bu konuda erkeğin bencilliğinden, kadını umursamayışından söz etmiyor.
Çocuk istemeyen taraf ya korunmayı üstlenecek ya da seksten vazgeçecek! Ne de olsa hiçbir korunma yüzde yüz değil.
Genel olarak erkekler korunmak istemez, bu görevi kadına yükler.
Eğer bir kadın birlikte olduğu kişiye çocuk istediğini söylemişse ve erkek buna rağmen korunmayı üstlenmiyorsa sonradan ‘Ben istemiyordum’ diye hiç boşuna ağlamasın. Komik ve zavallı oluyor!
Ayrıca yaşını başını almış ve çocuğu olan erkeklerin gencecik, henüz bebeği olmamış kadınlarla (görünürde ciddi) bir ilişki yaşayıp kesinlikle bebek istememeleri de öyle zavallıca.
Çocuk yapma konusu kendileri için kapandıysa küçük bir operasyonla tehlikeden kurtulabilirler!” (Nazan)
ŞU AN AYNI ŞEYİ YAŞIYORUZ!
“Şu an tam da böyle bir durum içindeyiz! Abimin İtalyan sevgilisi hamile kaldı.
Abim istemedi, çünkü ‘Çocuk benimle büyüyemeyecek.
Ben Türkiye’de sen orada. Bir çocuğun yanında babası da olmalı’ dedi.
Kadın kabul etti mi? Hayır. ‘Doğuracağım’ dedi.
Abim, ‘Madem öyle Türkiye’ye gel, benimle yaşa’ dedi.
Yine kabul olmadı. Abimin tek bir söz hakkı olmadan çocuk doğdu.
Abim elbette kabul etti çocuğu, ama ilişkileri bitti.
Şimdi Filipo üç aylık. Abim doğumdan sonra görmeye gitti. Sadece üç gün kalabildi, ağlaya ağlaya döndü.
Abim çocuğunu sadece beş-altı ayda bir görebilecek.
Abimin hiçbir söz hakkı olmasın isteniyor.
Acaba bu kullanmak değil midir?” (Nergis)
BU KADINLARDAN UTANIYORUM!
“Kadınların hamile kalması erkeğin hatası gibi gösterilmekle birlikte aslında kadının hatası.
Adam korunmuyorsa kendin korunabilirsin, tabii eğer istersen!
Durum böyle olunca zaten kadın net bir şekilde kendi arzusu ile hamile kalıyor. Kimse bana anlatmasın kaza oldu diye!
Kadın her ne kadar, ‘Ben çocuğuma hem anne hem baba olurum, zaten babası da doğduktan sonra nasıl olsa sevecek, sahiplenecektir’ diyorsa bile kendini kandırıyor...
Açıkçası çocuk istiyorum diye tutturup çocuğu bir insan değil de oyuncak sanan, olgunlaşmamış kadınların yaptığı bu hata yüzünden kadınlığımdan utandığım oluyor!” (Didem)
Paylaş