Çok yamaşita haller

Okayi yamaşita kombamba kombamba
Okayi yamaşita kombamba kombamba...
Hemen YouTube’dan bulup çalmaya başlıyorum şarkıyı:
8.15 Vapuru/Yonca Evcimik!
Taksici abi girişteki sözleri duyunca gülümsüyor, ama şarkı Türkçe’ye geçince muhtemelen kafası karışıyor.
“Ne kafasında bu şarkı?” filan diye...
Yaşadığı travmayı ne yazık ki kestiremiyorum.
Ve fakat Tokyo’da gezinirken 90’lar Türkçe popu nostalji treni sadece Yonca Evcimik’le kalmıyor.
Barış Manço da aklıma geliyor.
Malum, zamanında buralarda çok konser vermişti.
Bir şekilde bellekte (fazladan megabayt) yer edinmiş, coşkuyla el çırpan o Japon konserler.
Burada yaşayan Türkler’e o konserleri/o ilgiyi sorduğumda aldığım yanıt tam bir hayal kırıklığıydı.
Meğer Manço, o dönem Soka Gakkai adlı hareketin davetlisi olarak Japonya’ya gelmiş ve konser vermiş. Yani aslında Japonya’da sandığımız gibi tanınmıyormuş.
Soka Gakkai ne mi?
Budizm’in Niçiren okuluna bağlı dünya çapında bir hareket. Bir tür mezhep. 192 ülkede 12 milyon takipçisi var.
Soka Gakkai’ciler o dönem başka ülkelerin şarkıcılarına da konserler düzenlemiş. Bir tür halkla ilişkiler faaliyeti olarak...
Neyse, olsun. Barış Abi yine de sağ olsun.
Hali hazırda Baba Zula ve Fazıl Say, kendilerine gerçekten hayran farklı kesimlerden Japonlar’a buralarda konser vermeye devam ederken Tokyo semalarına bir Türkçe popu tekerlemesi daha gelsin. Bu kez geçmişten:
“Honki ponki toni nok, çalona bimbo bori rok, muşi muşi hubobo kozi zok, çiki çiki şayne tiki tak tok.”
NOT: Tokyo’lu günler ve gecelere dair sosyal hayat satırları pek yakında devam edecek...

İki müzikli yer değiştirme haberi

CHET FAKER’IN YERİ DEĞİŞTİ
Akbank Caz Festivali bu yıl 24. kez düzenleniyor.
Onca sene, böyle bir istikrar; hani gündemi/ilgisi habire değişen bir ülkede bunu sağlamak kolay bir iş değil...
Bu yılki Akbank Caz’ın en popüler ismi kuşkusuz Chet Faker.
Talk is Cheap ve Gold adlı şarkılarına bayıldığım Chet Faker’ın biletleri tükenince konser mekanında değişiklik yapmış Akbank Caz’cılar.
Babylon’daki konseri Black Box’a taşımışlar.
Buna rağmen biletler yine tükenmek üzereymiş.
Doğrusu güzel haberler bunlar. Tam da, yabancı şarkıcıların konserlerine ilgi azalıyor mu derken...
Unutmadan, Chet Faker konseri 1 Kasım Cumartesi akşamı.

NUBLU YENİ YERİNDE
İlhan Erşahin’in New York menşeili caz kulübü Nublu’nun İstanbul şubesi, konuşlanmış olduğu Karaköy’deki yerinden taşındı ve Sıraselviler’e transfer oldu.
Sıraselviler Nublu için daha mı iyi yoksa kötü mü olur, bilinmez.
Ama Sıraselviler’e başka bir tat/kalite getireceği kesin Nublu’nun.
Bu arada 6 Kasım Perşembe akşamı burada çıkacak olan Bora Uzer’i şimdiden bir yere not edin derim. Uzer’in eğlencesi/performansı başkadır.

İntihar videosunun ardından (2)

Dünden, yani Mehmet Pişkin’in intihar videosundan devam edersek...
Ki üzerine konuşacak daha çok şey var.
Onlardan biri de Pişkin’in videoda söylediği hayata karşı motivasyon meselesi.
Bu yazıyı yazmadan evvel bir arkadaşımla, “Hayatta bizi neler motive ediyor?” diye konuştuk, karşılıklı listeler çıkardık.
O en çok güneşin batışını her gün izliyor olmanın kendisini motive ettiğini söyleyip ekledi:
“Aslında bunu her gün yapabilsem keşke. Sadece yazın bir hafta, Ayvalık’a gittiğimde yapabiliyorum” dedi.
Galiba dert biraz da bu.
Yapmayı en çok sevdiğimiz o basit şeyleri unutup gitmek.
Hayat gailesi kara deliğinde savrulup yitmek.
Bu yazı da biraz kişisel gelişim tadında oldu ama, idare edin artık.