Cem Yılmaz’ın gösterisi komik mi, değil mi?

İzleyen herkes sürekli kıyas yarışında.
Cem Yılmaz gösterilerinin müdavimi olmadığım için öyle
bir kıyas yapmam mümkün değil.
O yüzden son gösteriyi tamamen bu önyargıdan arınmış halde izledim.
Ne kadar güldüm ne kadar gülmedim diye de bakmadım olaya.
Oturup konferans izler gibi beklentisiz, dümdüz seyrettim. Sonuç şu:
- Jenerasyonlarla ilgili analizlerini sevdim. Ama bir noktadan sonra kendi jenerasyonunu, 70’ler ve 80’leri çok fazla övdü ve “eskiye özlem” duygusunu bir tık abarttı.
Akrabalarıyla ilgili anıları -mesela enişteli olan- olmasaydı da olurdu.
Bir ara kendisi de itiraf etti zaten, “nostaljik dede” tavrına girdiğini...

- “Genetik fakirlik” analizi de çok iyiydi. Bu konuda verdiği örnekler de...
Gerçekten de asla an denen şeyi yaşayamıyoruz.
Güzel bir şeyi yaşarken bile sürekli mızmızlanıp hayıflanan bir yapımız var.
Gösterinin en kulaklara küpe, en can alıcı noktası buydu.
- Spor salonu gözlemleri ve her yurtdışı tatilinde “Çok Türk var burada” dememizle ilgili söylediklerini de sevdim.
- 1985’ten sonra hiç tatil yapamamış olmasına ise neredeyse üzülmemizi bekledi Cem Yılmaz.
Sarkastik bir tavır içinde değildi, epey ciddiydi.
Neden üzülmemiz gerekiyor onu anlamadım.
Çalışmayı seçtiyse bu onun seçimi değil miydi?
-Genel olarak gösterideki çoğu analizi beğendim ama stand-up’tan ziyade, hayat konusunda tecrübeli, görmüş geçirmiş popüler bir adamın uzun bir TED konuşması gibiydi.
Ya da Cem Yılmaz’ın hayatla ilgili kişisel bir muhasebesi. Komik olmak için ekstra çaba harcamadığı...
- Gösteriyi fazla komik bulmayanlar da haklı. Neden öyle olmadığını
Cem Yılmaz gösterinin bir yerinde yine kendisi itirafladı zaten, “Evden gözlem bu kadar oluyor” diyerek.
Evet, daha çok dışarıya çıkması, gezip dolaşması ve gözlem yapması lazım.
Sadece çocuğunun müsameresine gitmekle olmuyor.
Günümüze dair söyleyebileceği o kadar söz var ki, hepsini atlamış.

Çünkü sosyal medya daha komik
Gün içinde sosyal medyada her tür gündemle ilgili o kadar çok espri dolaşıyor ki, şu da söyleniyor: “Sosyal medyadaki kolektif mizah Cem Yılmaz’dan daha komik.”
Evet oradaki mizah da aldı başını gitti ve bambaşka bir seviyede şu an.
Ama o seviye artık biraz da “Don’t Look Up” filmindeki gibi. Her şeyin esprisini yapmak ve eğlenceli hale getirmek de olmuyor aslında.
İşin özündeki trajik gerçeklikten uzaklaşıyor ve her şeyi hafifletiyoruz.

Ertelemeler başladı
Virüs konusunda yine başa mı döndük?
Organizasyonlar birer birer ertelenmeye başladı.
Son erteleme, tasarım ve dekorasyon dünyasının merakla beklediği Paris’teki Maison&Objet’den geldi.
Avrupa’daki koronavirüs vakalarındaki artış nedeniyle 18-22 Ocak tarihleri arasında gerçekleşecek fuar, 24-28 Mart’a alındı.