Şampiyonluk yolu Trabzon’dan geçer

Lige verilen 1 haftalık aranın, alınan son Konya yenilgisini unutturmuş olması gerekiyordu.

Nitekim öyle de oldu.

Trabzonspor’un bu maçı kazanacağını daha İstiklal Marşı okunurken, futbolcuların yüz ifadesinden anladım.

Çok inanmış ve arzulu görünüyorlardı.

Aşırı rüzgara karşı başladı maça Trabzonspor...

Ama rüzgarın karşısında bir fırtına vardı ki, bütün izleyenleri şaşkına çevirdi.

Bu oyunun bir ödülü olmalıydı ve o da 20. dakikada Özer’le gelince, skor 1-0 oldu.

İlk yarının son dakikasında önce Emre, sonra Burak topu direklere nişanlayana kadar sahanın bütün alanlarında, özellikle orta sahada çok üstündü Trabzonspor...

Hiç pozisyon vermemişlerdi.

Burada Galatasaraylı oyuncuların maça ürkek başlaması da bir etkendi elbette...

Trabzonspor kaptığı toplarla, hızlı hücum isteğini her fırsatta gösterdi.

İkinci yarı roller değişti ve bir anda sanki Galatasaray ev sahibi oldu.

Baskı ve oyun üstünlüğü deplasman takımına geçmişti.

Bordo mavililer, kendi yarı alanlarından çıkamaz oldu.

Hâl böyle olunca Emre Çolak cezayı kesti.

Fakat Trabzonspor bir kere inanmıştı ve gizli golcü Medjani ağları sarsıp, rakibe şampiyonluk yarışında ağır darbeyi indirdi.

AH ALİ AH!

Evet ‘Ah’ diyorum ve soruyorum Ekici’nin kullandığı şut niteliğindeki serbest atışında Telles’in elleri açık mı değil mi?

Orada seninle beraber bir yan, bir de çizgi hakemi vardı.

Acaba onlar da mı göremediler?

Yoksa görmek mi istemediler pozisyonu?

Maçın genelinde harika bir yönetim gösterdin.

Tebrikler. Ama o posizyon hariç...