Mutluyum boşanıyorum

Bir vatandaş boşanma davasına süslediği ve üzerine ‘Mutluyum boşanıyorum’ yazdırdığı otomobiliyle gidince, twitter kullanıcıları aldı sazı eline. Yorumlarda yer alan kelimeleri tek tek incelesek, sanıyorum en çok kullanılanı ‘Adam’ olmuştur. Pek çok kişi fotoğrafı, “Ankara Adliyesi’ndeki boşanma davasına süslediği arabayla gelen adam” notuyla paylaştı. @hasanyenice sordu, “Adamın canına tak etmese böyle yaparmıydı.” @serdar_kart “Adamı nasıl bezdirdiyse” yorumu yaparken, @sansursuzprof “Adam gibi adam köşemizde bugün” dedi. Bu kişinin kadın olma ihtimalini gören sayılı sosyal medya kullanıcılarından olan @BurakSerda “Belki kadındır” yorumu yaparken, @nurkoyunncu “Belki ‘kadınlıkta bugün’dür” dedi. Bu ihtimal dile getirildiği anda, “Bir kadın fotoğraftaki arabayı kullanıyor olamaz” sesleri yükseldi. Şehrin kimini gülümsetecek, kimini üzecek, belki öfkelendirecek bir hali, döndü dolaştı yine ‘Kadın yapamaz’a geldi. 

SIRADAN BİR GÜN

Konuyla ilgili diğer yorumlarsa şunlar oldu:
@efe48_35 Nasıl bıktıysa evlilikten ne travma yaşadıysa.
@onizozsoy Çok mantıklı.
@mercanmercan99 Ben de kurban kesmiştim ;)
@Ebrukybs Ankara Batı Adliyesi’nde bugün kutlama varmış. Aklın dengesi de bir yere kadar sabit kalabilir.
@busrdmr Ankara’da sıradan bi gün.
@dygkus_ Ne dert çektirdi acaba sana bu insan ya. Yer:Ankara Adliyesi
@sibellata Ne acı eskiden boşanmalar ayıp karşılanırdı son çare olarak belki görülebilirdi şimdi boşanmalar sıradan bir eylem gibi görülüyor.

@tuevin bir yuvanın yıkılışını favlayamıycam.... ama iyiymiş :)
@sevdake evlenirken uğraş boşanırken uğraş. evliliğin cezbeden yeri neresi ben bulamadım.
@altunengin74 Davul zurnada getirmiştir.
@GaziMillet Şov peşinde olduğu o kadar belli ki. Bize ne kardeşim boşanıyorsan boşan. Yalnız evlilik müessesesinin içini oyanlara da alet olmayın artık.
@taluyadigar Defalarca alttan aldığım dersi verince ben.
@baris_dnzbaris Ankara Adliye değil orası. Boşanıyorum yazısı da fotoşop muhtemelen.

DUR DEME ZAMANI

Son zamanlarda internette sıkça karşılaştığım bir soru var:
“Bir baba ve oğlu trafik kazası geçiriyor. Baba olay yerinde ölüyor. Çocuğu ağır yaralı şekilde hastaneye götürüyorlar. Durumu kritik, hemen ameliyat olması gerekiyor. Ameliyat masasına yatırıyorlar. Çok geçmeden cerrah içeri giriyor ve çocuğu görür görmez, ‘Ben bu ameliyatı yapamam’ diyor. ‘Bu benim oğlum...’ Bu nasıl olabilir?”
Elbette doktor kadın ve çocuğun annesi. Fakat doğduğumuz andan itibaren içine düştüğümüz ve çoğu zaman farkında bile olmadığımız cinsiyetçilik çukuru, ilk anda bunu görmemize izin vermeyebiliyor. Çoğunlukla cerrahlığın, boşandığı için mutlu olmanın, bazı araba markalarının ve daha birçok şeyin erkeklere özgü olduğuna inanıyoruz. Bu önemsiz görünen fakat toplumsal yaşamı ve eşitliği derinden etkileyen can sıkıcı duruma ‘Dur’ demenin zamanı gelmedi mi?