Füreya Koral yanı başımızda

“İstiyorum ki yaptığım çini tabakta en fakir ev yemek yesin. Benim çinilerim herkesin olsun. Yaptığım masa her evde bulunsun. Bir ocak yapmalıyım çiniden. Güzel bir merdiven başı. Kahve fincanlarım olsun bütün kahvelerde. Zengin fakir, iyi kötü bütün evlerde. Genç, ihtiyar bütün ellerde. Sanatı müzelere hapsetmek yok. O sanat ölü sanattır. Çağımıza yakışmaz” diyen Füreya’nın eserleri, yıllardır Ankara’nın çeşitli köşelerinde yaşıyor sessiz sedasız. Bu mekanlardan Anafartalar Çarşısı, Füreya Koral’ın yanı sıra Atilla Galatalı, Cevdet Altuğ, Seniye Fenmen, Arif Kaptan ve Nuri İyem imzalı eserlere de ev sahipliği yapıyor.

90’ların başı, Füreya hayattaydı. İlk bisikletimi almak üzere gittiğimiz Anafartalar Çarşısı’ndaki seramiklerin çocuk gözüme yansımasını hatırlıyorum. Aradan 20 küsur yıl geçti. Bu kez seramik panoları ziyaret etmek için gittim Anafartalar Çarşısı’na. Neyse ki hepsi tüm görkemiyle yerli yerindeydi. Fotoğraflarını sosyal medyada paylaştım. Bir arkadaşım heyecanla arayıp, “Çocukluğumda çarşıya her gittiğimizde onları sever, parmaklarımı üzerinde gezdirirdim. O hissi hatırlıyorum” dedi.

İLHAM VERİYOR

Füreya 1910’da doğdu. 1947’de İsviçre’de seramik çalışmalarına başladı. İlk kişisel sergisini ise 1951’de, 41 yaşındayken açtı. Ünlü kuşlarıyla, Ulus’ta bir çarşıda, İstanbul’da bir otelin, pastanenin, bankanın duvarında, kimbilir daha ne çok yerde önünden gelip geçenlere ilham veriyor. Eserlerine dokunan çocukların hayatına dokunuyor.
Bugün, Anafartalar Çarşısı’ndaki eserlerin önünde ayakkabılar, kıyafetler, üzerinde ise ‘Ferace pardesü, etek-gömlek 50 TL, tek fiyat” yazan kartonlar var. Askıdaki pantolonları, etekleri araladığınızda, karşınıza sanatçının 54 yıllık imzası çıkıveriyor. Sevgili Füreya, dilediğin gibi eserlerine halk ulaşabiliyor. Keşke Anafartalar’dan yürüyerek Suluhan’a gidip burada seninle bir çay içme şansımız olsaydı da, bu durumla ilgili yorumunu öğrenebilseydik. İstanbul’da, Unkapanı’ndaki seramik panonun üstüne kondurulan pilavcı tabelasının bir benzeri, belki daha vahimi Anafartalar Çarşısı’nda henüz yaşanmadığı için şükretmekle yetiniyoruz.

YENİ AKIM ÖTAİZM

@cnvzt, bir apartman yöneticisinin binaya astığı “Sayın apartman sakinleri, psikolojim bozulduğu için yöneticiliği bırakıyorum” yazısını, “Şu bi akım haline gelse memlekette çalışan insan kalmaz” notuyla paylaştı. Paylaşıma @mikoyegit’in yorumu ise, “Ankara’daki otobüs şoförü abimiz ‘Psikolojim bozuldu inin otobüsten’ diyerek bu akımı başlattı bile. Akımın adı da ÖTAİZM’dir” oldu. twitter sakinlerinden @pelinbyt, “Ankara’nın bitki örtüsü taksi” derken, Başkentlinin klavyesinden dökülen diğer tweetler ise şunlar oldu:
@kucukkaraballik Karşıdaki insanın sabrını ölçmek istiyorsan; Ankara’da metro beklet. Bekliyorsa senindir. Yoksa hiç senin olmamıştır.
@enderguder Bundan sonraki öğretim yılında herkes çocuğunu kendine en yakın okula göndersin lütfen Ankara böyle çok güzel.
@inanckorpe Herkese iyi yolculuklar... Giderken Ankara’ya laf atıp gidiyosunuz da eylülde burdasınız sakin.
@zlyhakan İstanbul’a şiir yazmak kolay. Hiç Ankara’ya yazmayı denedin mi?
@cumakilicoglu Ankara’ya bir şey için gelinecekse o şey sokak simiti.
@ylzyazicioglu Bu Ankara çok trajikomik bi şehir.
@pskptdlmnyknar Ankara’dan bildiriyorum bu ne biçim hava.
@eesraozerr Bence dram Ankara’da yaz okuluna kalmaktır...
@odunluzikkim Ankara’da geleneksel “yaz geldi, ter kokuyor otobüslerimiz günleri” başladı. insan istiyor ki her eve bir deodorant girsin.
@huysuzvtatlikiz Sonunda Ankara’ya da geldi yaz.