Sonu hep uzlaşma

Memur ve emeklileri için zam pazarlığının yapıldığı son 4 toplu sözleşmede sendikalar teklif çıtasını hep yüksek tuttu ama sonunda hükümetle anlaşıldı. Sadece 2012’de hakem heyetine başvuruldu, sonuç memurların aleyhine oldu.

Haberin Devamı

1 Ağustos’ta başlayan, 3.2 milyon memur ile 1.9 milyon memur emeklisinin 2018-2019 yılı zam ve sosyal hakları konusundaki toplu sözleşme görüşmesi hükümetin açıkladığı zam oranı ile sonuçsuz kaldı. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Jülide Sarıeroğlu, hükümetin teklifini 2018 yılı için yüzde 3+3, 2019 yılı için de yüzde 3+3 ve altı aylık dönemler için enflasyon farkı da ödeneceğini açıkladı. Sendikalar ise bu öneriye karşı çıktı ve masadan kalktı.  Peki, sendikalar ne istiyor? Masadaki teklifler çok ama özetleyeyim. Memur-Sen 2018 için yüzde 10+6, 2019 için 10+8 zam istiyor. Kamu-Sen, her iki yıl da 150 lira seyyanen zam ve 2018 için yüzde 10+10, 2019 için de yüzde 8+8 zam talep ediyor. KESK ise en düşük memur aylığının 3.450 liraya çıkarılmasını istiyor. Görüşmeler 21 Ağustos’a kadar sürecek, sonuç alınmazsa Hakem Heyetine gidilecek ve Heyet son kararı verecek.

Haberin Devamı

SARIEROĞLU’NUN SINAVI

Geçmiş yıllardaki toplu sözleşmelerin ve memur zamlarının bir profilini çıkardım; kim ne istemiş, ne almış diye. Tabloda detaylarını göreceksiniz. Detaya geçmeden önce şunu belirteyim. Kabine değişikliğinden sonra yeni Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Jülide Sarıeroğlu, her ne kadar eski bir sendikacı olsa da – bir dönem Hak-İş Kadın Komitesi Başkanlığı yaptı- zor bir sınavdan geçecek ve işi de zor gözüküyor. Gelelim, geçmiş toplu sözleşmelere. Mesela, sendikalar 2012’de yüzde 13, 2012’de yüzde 14 olmak üzere iki yıl için yüzde 27 zam ve enflasyon farkı talep etmişler, 2012’de 4+4, 2013’de 3+3 olmak üzere yüzde 14 zam ve enflasyon farkını kabul etmişler. 2014-2015 toplu sözleşmesinde ise her iki yıl için de yüzde 6+6 olmak üzere toplamda yüzde 24 zam ve taban aylıklara 100 lira zam talep edilmiş; 2014’de taban aylığa 175 lira zam, 2015’de de yüzde 3+3 zam, üzerine enflasyon farkında anlaşma sağlanmış. 2016-2017 toplu sözleşmeye gelince; sendikalar, 2016’da enflasyon farkı ile birlikte yüzde 8+8, 2017’de yüzde 7+7 zam, üzerine taban aylıklara 150 zam istemiş, enflasyon farkı ile 2016’da yüzde 6+5, 2017’de yüzde 3+4 zamda uzlaşı sağlanmış.

Haberin Devamı

İKİ TARAF ANLAŞIR

Diyeceğim o ki, sendikalarının taleplerinin kabul edilir olmadığını tüm taraflar biliyor. Geçmiş yıllardaki talepler ortada, hükümetin bu talepler karşısındaki yaklaşımları da ortada, gerçekleşen de ortada. Bu açıdan bakıldığında sendikaların 2018-2019 yılı zam isteklerinin çok yüksek olduğu bir gerçek ki, sendikalar da bunu biliyor. Bugüne kadar ise 2012 yılı hariç her toplu sözleşmelerde pazarlık kapısı yüksekten açılmış ve sonunda bir uzlaşı çıkmış. Bu sefer de 21 Ağustos’a kadar her iki taraf anlaşacaktır. Şu ankine kaba tabirle kayıkçı kavgası dersek sanırım yanılmış olmayız.

Sonu hep uzlaşma

HAKEME GİDİLDİ SONUÇ ÜZÜCÜ OLDU

SON 10 yıldaki toplu sözleşmelerde sadece 2012 yılında hakem heyetine gidilmiş. 2012 yılı toplu sözleşme görüşmelerinde Memur-Sen 2012 için yüzde 15, 2013 için de yüzde 13.25 zam talep etti, hükümet ise önce 2012 için yüzde 3+3’lük zam teklifini yüzde 3.5-4’e çekti. 2013 yılı teklifini de yarım puan artırarak yüzde 3+3 olarak belirledi. Sendikalar teklifi reddetti ve 23 Mayıs’ta bir günlük iş bırakma eylemi yapıldı. 21 gün süren toplu sözleşme görüşmeleri, sonunda uyuşmazlıkla sonuçlandı ve sendikalar hakem heyetine başvurdu. Hakem heyeti ise hükümetin teklifini sadece yarım puan artırdı. Hakem heyetinin kararına itiraz da edilemediğinden memur ve emeklilerine 2012’de yüzde 4+4, 2013’te yüzde 3+3 zam verildi.

Yazarın Tüm Yazıları