Zafer Yürüyüşü’ne çağırıyorum ama

Afyonkarahisar’daki patlamayı geceden izlemeye başladım. Sabah her kanalda değişik haberler vardı. Gazeteye geldim, Adnan Kaya’yla günaydınlaştık. Televizyonu açtım. CNN Türk’te alt yazı vardı. “25 asker şehit.” Ve Nedim Abi’nin dükkanı bugünlük kapandı gibi. Nedim Bubik bugün yazamıyor, çünkü kafasındakileri kolay aktaramayacak. Foça, Gaziantep, Şemdinli, Beytüşebbap ve Afyonkarahisar. Arada atladıklarım vardır.

Oysa pazar günü, 9 Eylül’den söz edecektim. “09.30’da Basmane Karakolu önünde toplanılacak, Cumhuriyet Meydanı’na kadar yürünecek. İzmir’in kurtuluş coşkusu yaşanacak” diyecektim. Coşku mu kaldı? Ama yine de birliktelik, dertleşme, kenetlenme için toplanmak gerek. Bayraklarla yürümek gerek. Ve devam edeyim...

Geçenlerde Haber Türk Egeli’de yer aldı, dün Sancar Maruflu 9 Eylül Gazetesi’nde yazdı. Şöyle diyecektim:
Ulusal ve Resmi Bayramlar ile Mahalli Kurtuluş Günleri, Atatürk Günleri ve Tarihi Günlerde Yapılacak Tören ve Kutlamalar Yönetmeliği, 5 Mayıs 2012’de Resmi Gazete’de yayımlandı. Yönetmeliğin dördüncü bölümünde şöyle bir madde var:
“Mahalli kurtuluş günleri, Atatürk günleri ve diğer tarihi günlerin kutlama faaliyetleri; Başkentte Ankara Valiliği, Başkent dışında valilikler ve kaymakamlıklarca oluşturulacak kutlama komiteleri tarafından belirlenir. Programda, günün anlam ve önemine uygun olarak yapılacak bilimsel toplantı, konferans, sergi, yarışma, tiyatro, halk oyunları, gösteriler ve konser gibi faaliyetler yer alır. Programda tören geçişi ve tebrikata yer verilmez.”

Şimdi bu madde farklı mı yorumlanıyor diye merak ediyorum. Çünkü bazı yerlerden kurtuluş günlerinde törenler düzenleniyor, mehter takımları gösteri sunuyor, temsili milis kuvvetleri geliyor falan. Ama çoğu yerde “tık” yok.

Dedim ya bugünlük bu kadar. Gelecek günlerde yine sorunları, dertleri, mutlulukları, kıvançları tabii ki paylaşırız. Hep birlikte, içtenlikle dileyelim: Acı haber almayalım. Kan akmasın. Gençler yaşasın.
Ve 9 Eylül’ü, toplanıp yürümeyi de unutmayalım...   �