Paylaş
Duyunca bana ilginç geldi. İşyerleri açılır, kapanır. Kimi ‘Kapatıyoruz’ sloganıyla uzun süreli indirim kampanyası uygular, stoktaki malını eritmeye çalışır. Ticaret böyledir. Herkes işinin iyi gitmesini, bol müşteri, bol kazanç diler. Her şey yolunda gitmez bazen, silkinmek, yenilik gerekir. Şimdi geleyim bana neyin ilginç geldiğine. Bir işyeri sahibinin dükkanını kapatacağını duydum. Olabilir, dedim ya ticarettir, olur böyle şeyler. Ama bu çok farklı, dükkanı kapatırken parti verecekmiş. Veda partisi. Bunu gerçekten duymamıştım. Gittim, tanıştım, dinledim.
Koşullar çok farklı
Güray Yıldırım, 42 yaşında bir kuyumcu. Ama atölyeye giren ve tasarlayanlardan. Yıllarca toptan ürünler üretip satmış, sonunda perakendeciliği denemeye karar vermiş. Alsancak Ümran Baradan Sokak’ta (1387) mağazasını açmış. Bu işe kalkışırken araştırmalar yapmış, raporlar yazmış. Ama kendi deyimiyle, üç yıl öncesinin koşullarıyla bugünküler çok farklı.
Gerilla taktiği
Sonunda bakmış olmuyor, eskiye dönmeye karar vermiş bu kez. Ve eğlenceli bir veda gelmiş aklına. ‘Mutlu son’ partisi düzenlemeye karar vermiş. Parti 23 Şubat’ta, cumartesi günü... Tam gün. Kısa sohbetimizde, ‘Bundan sonra nasıl olacak? Ürünler müşteriye nasıl ulaşacak’ dedim, anlattı:
“Perakendede ‘Gerilla taktiği’ uygulayacağım. Yeni modeller, yeni ürünlerde iletişim bilgileri bende olan müşterilerime ulaşacağım. Onlarla belirli yerlerde buluşacağız. Perakendeyi bırakmamak gerek. Ben mesleğe atölyeden başladım. Sonra burasını denedim. Ama kira, sistem, sokakların kullanımı gibi nedenlerle vedaya karar verdim. Yalnızca üretim de çare değil. Çünkü üretimde de sıkıntı var. Çarşıya gidin, yaklaşık 300 atölye vardır, 250’si işsiz. Bir örnek vereyim:
Çok çarpıcı örnek
‘Geçenlerde meslekte gerçekten de çok iyi olan 2-3 ustayla biraradaydım. Birinin Bornova’ya gitmesi gerekiyormuş. (Kentkartı olan var mı) diye sordu. Birisi verdi, ama o da (Bir saat içinde gelirsen, 90 dakika hakkından yararlanırım) dedi.’
Kuyum sektörünün durumu parlak değil. Eskiden altın işleyen ayrı, gümüş işleyen ayrıydı. Altın pahalanınca herkes her şeyi üretiyor. Bu nedenle perakendenin bu türünden çekilmek istedim. Ama eğlenceli de olsun diye ‘Mutlu Son’ partisi düzenliyoruz. Cumartesi günü herkesi bekleriz.”
Ne dersiniz? Bana farklı geldi. 23 Şubat cumartesi günü Güray Yıldırım herkesi bekliyor. (Çok güzel ürünler var, bunu da söyleyeyim.)
Telefonla pazar günü evi aradılar indirim duyurmaya
Yer Yeşilyurt her şey 5 TL
Pazar günü (önceki gün) evdeki telefon çaldı. (Bizde hala var, çok sık kullanmasak da aylık 30 liraya dayanan ücret ödüyoruz. Gerçekten...) Bir kadın sesi. Tabii ki kayıt. Ama ne olduğunu anlayamadan başladı saydırmaya. (İndirim deposu... 5 TL’ye giyim eşyaları. Bugün ve yarın. Ordu Caddesi ‘Özür dilerim numarayı anlayamadım’ Yeşilyurt...) Ve kayıt bitti. Numaramız nereden alınmıştır, (Muhtemelen herkes aranıyordur) bilemem. Ama gerçekten indirim nerede, nasıl, ciddi 5 TL mi anlayamadım. Demek istediğim şu. Firma yetkilileri kaydı biraz daha yavaş okutsalar, herkes daha iyi anlar diye düşünüyorum. Örneğin ben 5 TL’ye ne var anlayamadım. Gerçekten böyle bir indirim var mı, kim yapıyor? Şimdi fark ettim. Bu kayıttan daha fazla reklam yaptım. Hiç olmazsa Ordu Caddesi ve 5 TL’yi anladım. (Gerçekten 5 TL’ye neler var?)
Paylaş