Bağışlama ayı

"İNSANLAR Kâbe’nin etrafında dip dibe oturmuş, merakla onun konuşmasını bekliyorlardı... Resulullah onlara doğru şöyle seslendi: ‘Şu anda size nasıl davranacağımı bekliyorsunuz?’ Onlar şu cevabı verdiler: ‘Senden iyilik umuyoruz. Sen kerim bir kardeşsin ve şu anda galip durumdasın.’ Bunun üzerine Resulullah şöyle dedi: ‘Size Yusuf kardeşimin dediği gibi diyorum... Bugün size kınama yoktur. Allah sizi bağışlasın. O merhametlilerin en merhametlisidir. Haydi gidin, hepiniz serbestsiniz.”



*

Tanıkların anlattığına göre Hz. Peygamber, Mekke’nin fethedildiği o günde şehir halkına böyle seslenmişti. Kendisini ve Müslümanları ortadan kaldırmak için 10 yıldan uzun süredir uğraşan Mekkelileri, Kuran’dan bir ayeti anarak affetmişti. Kaygılı bir şekilde başlarına ne geleceğini merak eden Mekke halkı, böylesine bir bağışlayıcılığı o güne dek ne görmüş ne de duymuştu.

AFFEDEN YÜCELİR

Hz. Aişe, Resulullah’ın kişiliğini şu sözlerle tarif etmiştir: “O... Kötülüğe kötülükle karşılık vermezdi; bilakis bağışlar ve hoşgörürdü.” Hz. Peygamber’in bu tavrı, onun yalnızca kişilik özelliği değil, İslam’ın bağışlayıcılık ilkesinin bir yansımasıdır: “Allah, kötülüğü affeden kişiyi muhakkak aziz (şerefli, güçlü) kılar.” Ayrıca Kuran’da en fazla vurgulanan ifadelerden birisi de yine bu konuyla ilgilidir: “O, çok bağışlayan ve çok sevendir. (Buruc, 14)”

MANEVİ BAĞIŞ

Türkçede suçlar da “bağışlanır” para da “bağışlanır”. Maddi “bağış” sadaka, manevi “bağış” ise affetmektir. Başkalarını bağışladıkça yüreğimizden bir yük kalkar. Böylece gönlümüzde hapsolmuş tatsız bir hatırayı hafızamızdan silmiş oluruz. İşin ilginci “af” kelimesinin kökeni olan “afv”, Arapçada “fazlalıkları, artıkları silip süpürmek” anlamına gelir.

AF MEVSİMİ

“Bağışlama ve bağışlanma ayı” olan ramazan, gönüllerde bir tür “bahar temizliği” yapmak için güzel bir vesiledir. Takva sahibi insanlar bu ay boyunca ve bayramda “öfkelerini yutar” ve dargın oldukları “insanları affederler (Âl-i İmrân, 134).” Başkasını affeden kişinin bir motivasyonu da bunun kendi günahları için bir mağfiret sebebi olduğu, yani “Affedersen affedilirsin” inancıdır: “Kim bağışlar ve barışı sağlarsa, onun mükâfatı Allah’a aittir. (Şûrâ, 40)”

KENDİNİ HOŞ GÖRMEK

Erdemli bir davranış olduğunu bilsek de başkalarını affetmek her zaman kolay olmuyor. Ama belki ondan da zoru, “kendimizi affetmek”. Özeleştiri faydalıdır... Oysa kişinin kendine affetmeyecek kadar kızması yarar değil, zarar getirir. Mükemmeliyetçi insan, hem kendisinin yargıcıdır hem de hâkimi. Oysa Yaradan, kullarının nice hatalarını bağışlayacağını dile getirmişken kişinin kendini affetmemesi, aslında nefsinin kibrinden başka bir şey değildir. Onun için en önemli olan, başka bir kudretin değil, sadece kendi kendisini affetmesidir çünkü!

*

Gelin kalıcı pişmanlıklarla kendimize kızmak yerine hatalarımızı tekrar etmemeye odaklanalım. Hem başkalarından af dileyelim hem de başkalarının yanlışlarını bağışlayalım. Belki de sormamız gereken soru şudur: Affedici olduğumuzda ne kaybederiz, ne kazanırız?

BİR ESER
MODERNLEŞMENİN SİMGESİ



PAKİSTAN, 212 milyonla dünyada en fazla Müslüman’a ev sahipliği yapan ikinci ülke konumunda. Pakistan, aslında tarih boyunca Hindistan’la ortak bir geçmişi paylaşıp iç içe yaşadı. Ancak Hindistan’daki İngiliz idaresinin son yıllarında ortaya çıkan Hindu–Müslüman anlaşmazlığı ülkenin üç parçaya bölünmesiyle sonuçlandı. İşte Pakistan bu süreçte, 1947 yılında bağımsız bir devlet olarak kuruldu.

*

Pakistan’ın kültürel kimliğinde İslam çok önemli bir yer tutar. Hatta resmi adı “Pakistan İslam Cumhuriyeti”dir. Başkent İslamabad’ın en önemli simgesiyse, bir Türk mimar tarafından tasarlanan Şeyh Faysal Camisi’dir. Aslında söz konusu proje, mimar Vedat Dalokay tarafından Ankara’daki Kocatepe Camisi için 1957 yılında hazırlanmış, o yarışmayı kazanamayan proje 1969 yılında Pakistan’da birinci olmuştur. Caminin 1976’da başlayan yapımı, 1986’da tamamlanmış.

BİR AYET

ONLAR affetsinler, vazgeçip iyi muamelede bulunsunlar. Allah’ın sizi bağışlamasını arzu etmez misiniz? Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir. (Nur, 22)

BİR HADİS

ALLAH, affeden bir kulunun ancak şerefini artırır. (Müslim, Birr, 69)