Bitmeyen Bayram!

Nasıl süslediysek o şekilde. Kimi misafir ettiysek, bıraktığımız gibi, o günkü haliyle, bizi beklemekte. Duygu hatıralarımızın canlı kitaplığı her an hizmetimizde. Orada biz istemedikçe hiç bir şey eskimez, kaybolmaz, değişmez, değerinden kaybetmez. Yalnızca üstü ilgisizlik tozuyla kaplanır bazen. Bir silmeye bakar yeniden canlanması, tüm renkleriyle, güzelliğiyle… Zamanın gölgesi düşse de gönüle, aşk ışığını tuttuğumuzda kaybolur o gölge de. Bakmasını bilene yaşam kayıpsızdır…

O gönül ki ne bayramlar görmüştür! Bir kere dahi 'Bayram' ettiyse gönül, canlanmıştır, yaşamıştır. Ah akıl, buna inanmıyorsan kayıptasın. Bırak gönüldekiler sana yansısın ve sen de yansıt onları gerçeklik denilen filme. Derken seyret alemi, seyretsin alem seni… Bayram et ilelebet! Öyle ki, sebeplerle işin kalmasın…
Hoş, sebep ararsan, o da gani. Karnın doyduğunda, tertemiz havayı ciğerlerine doldurduğunda, kırlarda koştuğunda, sahile uzandığında, yağmurda sığınacak bir yer bulduğunda, o işi başardığında, yarinle el eleyken, şarkı söylerken bayram değil miydi? Sevdiğin kulağına fısıldadığında, bir çocuğun minnet dolu bakışlarında, dostunun yanında, hediyeleşmede, baharda, çiçeklerin arasında, kahvenin kokusunda, ya da karda yürürken, yıldızları seyrederken, hırkanı giydiğinde, kuşlar yeni günü müjdelediğinde… Bayram!

Bayramların, senin ganimetlerin. İhtiyaç duyduğunda canlandır ateşi, ısınacak gönlün. Sevdiğini, sevildiğini hatırla. Orada bir yerde ne sırlı güzellikler açığa çıkmak için bekleşiyorlar, seni bekliyorlar, bir adım atman yeter. Şükretmeyi unutmazsan, az ise artacaktır. Minnet duyan gönül her daim canlı kalır. Vefasızın gönlü çoraklaşır. Tek kerecik 'Bayram'ı yaşadıysan hakikaten, yaşam sana bayramdır! Yok öyle değilse yaşamın, sen hiç bayramı idrak etmemişsin belki de. O zaman ramazan ayına bak da ibret al! Gör ne zaman geliyor 'Ramazan bayramı'. Belirlenen zamanda nefsinle kavgaya tutuşmuşsan, Hakikate ermek için perdeleri yırtmayı göze almışsan, Hak rızası için fedakarlık etmişsen, zahmetlere katlanmışsan, gayretinle, sabrınla sınırlarını yoklamışsan, kah düşüp kah kalkmışsan, cefasını çekmişsen yokluğun, sefasını süreceksin varlığın. Bayramdır ayın sonu, zaferdir yolun sonu!

Bir de 'bayram hediyesi' Hacı Bayram Veli Hazretlerinden ki "Bayram" ismini, mürşidini böylesi bir bayramda bulmuş olmaklığından almıştır; "N'oldu bu gönlüm" şiirinin bir bölümünü paylaşabiliyorum burada, tamamını 'net'ten bulabilirsiniz! Hayatınız bayram olsun, hiç bitmesin…

N'oldu bu gönlüm n'oldu bu gönlüm?Derd-u gam ile doldu bu gönlüm??Yandı bu gönlüm yandı bu gönlüm?Yanmada derman buldu bu gönlüm??Yan ey gönül yan yan ey gönül yan ?Yanmadan oldu derdine derman??Pervane gibi pervane gibi?Şem''ine aşkın yandı bu gönlüm??Gerçi ki kandı gerçeğe yandı ?Rengine aşkın cümle boyandı??Kendi de buldu kendi de buldu?Matlabını hoş buldu gönlüm??Sevad-ı a'zam sevad-ı a'zam ?Belki oluptur Arş-ı muazzam??Matlab-ı canan matlab-ı canan?Olsa acep mi şimdi bu gönlüm??Seyr-i billahtır seyr-i billahtır?Li maallahtır fena fillahtır??Ayinesinde ayinesinde?Gird-i sivayı buldu bu gönlüm??El fakru fahrı el fakru fahri ?Demedi mi ol alemler fahri??Fahrini zikrin fahrini zikrin?Mahv-u fenada buldu bu gönlüm??Bayramı imdi Bayramı imdi ?Bayram edersin yar ile şimdi??Hamd-ü senalar hamd-ü senalar?Yar ile bayram kıldı bu gönlüm