Pandemi ve Bodrum’da yaz

Hatta Bodrum’un girişinde araba konvoyları haberleri ve Belediye Başkanı’nın “gelmeyin” ikazları nedeniyle de biraz önyargılı olduğumu itiraf etmeliyim.
Henüz kendimizi uçağa binmeye hazır hissetmediğimiz için maske ve dezenfektan stoku yaparak arabayla gitmeye karar verdik. Kahve ve benzin molalarında rahatsız olacağımız hemen hemen hiçbir şeyle karşılaşmadık.
Çalışanların hepsi maskeliydi, tuvaletler de bugüne dek olmadığı kadar temizdi. Sosyal mesafe kurallarına uyulmuştu.
Uçakla da gitseydik muhtemelen aynı şeyleri hissedecektim ama kara yolu iyi ve ilginç bir deneyim oldu. Arabayla uzun yol yapmayı özlediğimizi anladık.
Güneş ve sıcak bile fikrimizi değiştirmemize yol açmadı. Yeni yolun, yeni tesislerin keyfini çıkardık. Bodrum’dan sonra Alaçatı ve Cunda’ya uğradık.
Bodrum’a en son ekim ayında gitmiştim. Doğrusu pandemi sonrası nasıl bir Bodrum’la karşılaşacağımız merakı içindeydim. Biraz da kaygılıydım.
İstanbul’da son dönemdeki rahatlamanın ardından sokaklardaki durumu gördükten sonra burada daha rahat, özensiz bir ortamla karşılaşabileceğimi düşünmüştüm.
Ama genel olarak yanıldığımı söyleyebilirim. Gittiğim turizm belgeli yerlerin hemen hepsinde, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve İçişleri Bakanlığı’nın talimatları doğrultusunda önlemler alınmıştı.
Yaşamlarımızın parçası haline gelen maske ve dezenfektan her yerde vardı. Ama sosyal mesafe kuralını özellikle tanıdığımız, sevdiğimiz arkadaşlarla olduğumuzda unutabildiğimizi de belirtmem gerek.
Diğer yandan ne Bodrum merkezde ne de Yalıkavak, Bitez ve Gündoğan’da eski yıllardaki kalabalık var. Tesislerin büyük bölümünün doluluk oranının yüzde 10’larda, 20’lerde seyrettiği söyleniyor.
Sanıyorum temmuz ayı içinde, bayrama doğru ve sonrasında bu oran az da olsa artacak. Ve umarım aynı maske, hijyen ve sosyal mesafe hassasiyeti sürecek, bizler de tatillerimizi keyif ve güven içinde yapacağız.
Bodrum merkezde ve koylardaki mutfağa ayrılan alanı müşteri kapasitesinin çok altında, hijyen koşulları öteden beri sorunlu balık lokantalarını, kafeleri henüz dolaşmadım.
Aldığım duyumlara göre çoğu zaten açmamış...

Anda Restaurant

En son seyahatimi şubatta Kars’a yapmıştım. 4 ay sonra ilk konakladığım yer, Gündoğan’da denizin hemen kıyısında olan Cape Bodrum oldu. Zarif minimalist tasarlanmış tam bir yaz oteli yapmışlar.
Ateşimizi ölçtürüp ellerimizi dezenfekte edip kapıdan girdiğimiz andan itibaren içim rahatladı.
Hijyen koşulları üst seviyede uygulanmış. Tüm ekip maskeleriyle hizmet veriyor.
Plaj ya da havuz başında da mesafeye özen gösteriliyor. Ayrıca kendine özel havuzu olan odaları da var.
Otelin ana restoranı Anda bu kalitesini sürdürürse Bodrum’un en iyi restoranları arasına girer.
Mezeler ve menüde yer alan yemekler çok lezzetli.
Fiyat-kalite dengesini de iyi kurmuşlar.
Deniz ürünlü risotto ve fener kavurmanın tadı hâlâ damağımda.
Sunum, servis de öyle.
İstanbul’un en güvenilir Japon restoranlarından olan, yıllardır kalitesini sürdüren Itsumi’nin de otelde bir şubesi var.
Menüden sadece suşi çeşitlerinden denedim.

Buddha-Bar Beach

Bitez koyunda denizin hemen kıyısında yer alan Caresse, Bodrum’un en kişilikli ve rahat otelleri arasındadır. Bitez koyunda denizin hemen kıyısında yer alan Caresse, Bodrum’un en kişilikli ve rahat otelleri arasındadır. Plajı, huzurlu ortamı ve müzikleriyle haklı bir ünü vardır.Pandemi dönemine de iyi hazırlanmışlar. Genelgeye uygun tüm önlemler alınmış. Personeli eğitmişler. Bu yıl otelin genel müdürlüğünü de sektörün deneyimli isimlerinden Tarkan Aksoy üstlenmiş. Geçen yıl da otelin yönetimini üstlenen Hakan ve Volkan Büyükhanlı kardeşler, 1996 yılında Paris’te açılan, 24 yılda 25 ülkeye yayılan Buddha Bar’ın beach konseptini Caresse’e getirmişti.Buddha-Bar Beach, Levent Severöz yönetiminde imza müzikleri, eğlencesiyle, Asya-Akdeniz karması yemekleriyle sahilde çok geniş bir alana yayıldığı için bu yazın güvenle gidilen mekanlarından biri olacak gibi görünüyor. Plaja dışarıdan günü birlik de girilebiliyor. 

Amanruya’nın yemekleri

Amanruya hakkında hep güzel şeyler duymuş ama gitme fırsatı bulamamıştım. Bir akşam arkadaşlarımızın davetlisi olarak yemeğe gittik. Söylendiği gibi tam bir kaçış noktası.
Amanruya’nın beni en etkileyen yanı doğrusunu söylemek gerekirse restoranı oldu.
Mutfağın başında Cihan Beyit adlı genç bir şef var. Cihan Şef daha ortaya getirdiği ilk salatayı anlatırken hepimizin gönlünü kazandı.
Başlangıçlardan ara sıcaklara, ana yemekten tatlılara yemeklerin büyük bir bölümü basit ve az malzemeli ama lezzeti yakalayacak gibi uyumla harmanlanmış.
Semizotu, deniz börülcesi, acı biber ve sarımsaklı süzme yoğurt, közlenmiş, biber, kurutulmuş domates, fıstık, taze lorla eşleştirilmiş ızgara patlıcan, roka ve manchego peyniri, bıldırcın yumurtası ve ekşi maya ekmek eşliğinde gelen bonfile tartar, bademli karides, közlenmiş patlıcan mücver ile mürekkepli kuskus, deniz börülcesi, rezene sote, greyfurt ve arapsaçı eşliğinde gelen ızgara kaya levreği fileto her biri damakta unutulmaz tat bırakan yemeklerdi.
Cihan Beyit gibi bir şefi tanıdığıma çok memnun oldum.

Bozukbağ Kahvaltıcısı

Yeme-içme sektörünün önde gelen işletmecilerinden Tayfun Topal’ın 3 yıl kadar önce Göltürkbükü’nde açtığı Bozukbağ Kahvaltıcısı kısa sürede Bodrum’un, hatta Türkiye’nin en popüler yazın gidilecek kahvaltı mekanları arasına girdi.
Topal, mekanını Türkiye’nin dört bir yanından eskicilerden topladığı eşyalarla, objelerle döşemiş. Daha doğrusu açık hava müzesi gibi bir yer yapmış.
Sıcak, şirin mekân insanı girer girmez etkisi altına alıyor.
Bozukbağ meyve ve zeytin ağaçları arasında çok geniş bir alana yayılmış.
Domates, salatalık, biber gibi birçok sebzeyi de kendileri yetiştiriyorlarmış.
Serpme kahvaltıda yer alan ürünlerin her biri bölgedeki üreticilerden özenle seçilmiş.
Benim en sevdiğim menemeni, sıcacık gelen, içine yağ çekmemiş pişileri ve minik peynirli pideleri oldu.