Sizin canınız can da sokak hayvanlarınınki patlıcan mı!

İstanbul’un son kalan ormanları katledilerek yapılan sitelerde oturan kimileri, sokak hayvanlarından rahatsız ve aynen böyle diyor.

Dilden dile dolaşan o ki, belediyenin Göktürk’ü sokak hayvanlarından temizleme faaliyetinin arkasında ekonomik seviyesi yüksek, eli kolu uzun, çevresi geniş ve sitesinden çıkınca kazara köpek pisliğine basmak istemeyen kimselerin şikâyetleri etkili oldu.

Doğru mu, değil mi bilinmez...

Ama ortada bir dram var, orası kesin.

GÖKTÜRK’ÜN 10 YILDIR YERLİSİ OLMUŞ KÖPEKLER DE TOPLANDI

5 yıldır Göktürk’te oturan 46 yaşındaki Kıymet Aram’ın sokakta baktığı 6 köpeği vardı; Arap, Benekli, Bıcır, Beyaz, Pireli ve Kocabaş.

Özellikle Arap ve Benekli onun evladı gibi. Onlar da Kıymet Hanım’ı anaları bellemiş. Her gece eve geldiğinde, Benekli ve Arap Kıymet Hanım’ı otobüs durağında sevinçten zıplayarak karşılarlar; Kıymet Hanım saat kaç olursa olsun Arap ve Benekli’yle en az yarım saat oturup sohbet ederdi.

Hassas ve narin bu iki yaşlı köpek Kıymet Hanım’ın evinin karşısındaki kahvenin balkonunda yaşıyordu. Kıymet Hanım onları sokakta üşümesinler diye kışın bile evine sokamaz, her yolu dener ama onları kendilerini ait hissettikleri kahvenin balkonundan bir basamak bile aşağı indiremezdi. Orayı bırakmaz, terk etmezlerdi. Mecburen Kıymet Hanım onlara orada korunaklı bir alan oluşturur, üstlerini örter, branda gererdi.

Di’li geçmiş zamanda yazıyorum çünkü Eyüp Belediyesi’ne bağlı veteriner ekipleri 24 Ekim sabahı bölgedeki tüm köpekleri uyuşturucu iğneyle bayıltarak Kısırkaya Hayvan Barınağı’na götürdü. 10 yıldır orada yaşayan, artık oranın yerlisi olmuş Kıymet Hanım’ın değerlisi Benekli ve Arap da uyutulup götürülen hayvanlar arasındaydı.

O gün öğlen, Kıymet Hanım Kısırkaya’ya giderek köpeklerin 6’sını da tespit etti.

Arap onu görünce, hâlâ uyuşturucu iğnenin etkisinde olmasına rağmen yalpalayarak yanına gelmeye çalıştı, Benekli kıpırdayamıyordu ama gözleri yuvalarından fırlamış gibiydi. İkisi ayrı kafeslerdeydi. Kıymet Hanım rica minnet ikisini aynı kafese aldırmayı başardı.

Kıymet Hanım iki köpeği birlikte en son 1 Kasım’daki barınak ziyaretinde gördü. 4 Kasım’da barınağa gittiğinde köpekler sosyal alan denilen geniş bir alana alınmıştı. Arap’ı aradı, bulamadı. Sonra ekiplerle birlikte Arap’ı aradılar, bulamadılar. 

“Kısırkaya’nın şöyle kötü bir yanı var” diyor Kıymet Hanım, “Haftanın 7 günü bu barınak ziyarete açık ve herkes köpekleri sevmeye çalışıyor. Bir köpeğe dokunup sevmeye çalıştığınızda diğer köpekler içgüdüsel olarak kıskanıyor ve o köpeğin üzerine saldırıyor, hatta onu parçaladıkları bile oluyor.”

Kıymet Hanım bu yüzden barınakta Benekli’den uzak durdu ve yine rica minnet onu tek başına bir kafese koydurdu. Onu alıp eve götürmek istedi ama vermediler. Neyse ki, Kıymet Hanım’ın komşularından biri ertesi gün Benekli’yi sahiplendi.

BUNLAR EŞYA DEĞİL, BUNLAR CAN!

Arap’tan hâlâ haber yok. “Ölmüş veya öldürülmüş olma ihtimali yüksek” diyor Kıymet Hanım. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne Arap’ın akıbetini soran dilekçe verdi, cevap bekliyor.

Kıymet Hanım aynı gün barınakta sokakta baktığı 6 köpekten biri olan Bıcır’ı kanlar içinde gördü. Belli ki diğer köpeklerin saldırısına uğramıştı. Veteriner ekipleri çağrıldı ve Bıcır tedaviye alındı.

Bu hayvanlar yıllardır yaşadıkları sokakların sakinleri. Sokaklar onların evi. Bir yerden alıp başka yana savuracağınız eşyalardan değil, duyguları olan, yerini ve çevresindekileri sahiplenen, hassas canlılardan söz ediyoruz!

Sevgisiz insanların sokak hayvanlarına sahip çıkması beklenemez ama yetkililer bunu gözetmek zorunda.

Bunlar eşya değil, bunlar can. Sizin canınız kadar can. Daha azı değil.