Güney İtalya notları

Bizim gibi nisanda giderseniz sakin bir tatile hazır olun. Etraf genelde orta yaş üstü zengin ABD’li turist kaynıyor. Dans edip eğlenmek isteyenlerin sezonu mayısta açılıyor.
Amalfili garsonlara “Ne zaman gelmemeli?” diye sorduğunuzda “Ağustos” cevabını alıyorsunuz.
“Neden?”
“Çünkü çok fazla İtalyan oluyor”.
İtalyan turistleri restoranlar sevmiyor. Çünkü gece 10’da yemeğe oturuyor, durmadan sipariş değiştiriyorlar, mutfak kapanacağı saatlerde hâlâ yemek istiyorlar.
Amalfi ve Positano’da Türkiye’den geldiğimizi genelde tahmin edemediler. “Tunuslu musunuz?” gibi sorularla karşılaştık. Türkiye denildiğinde de herkes anlamadı. Ama “İstanbul” deyince hiç sekmedi. İstanbul’un marka şehir olduğunu buradan da anlayabiliriz.
Milliyetimiz anlaşıldığında “Galatasaray, Fenerbahçe” gibi klasiklerin dışında, “Türk Hava Yolları” diyen de oldu. Ve cümlenin devamı şöyle geldi: “Türk Hava Yolları en iyisi. Servis harika!”  �
Sorrento’ya ise çok Türk gidiyor olmalı ki biz yolda yürürken gelip bizimle çat pat Türkçe konuşanlar oldu.
Garsonlar finansal kriz patlak verdiğinden beri turist kalitesinin düştüğünden dem vuruyor. “Onu beğenmiyorlar, bunu beğenmiyorlar... Onlar için önemli olan yemeğin kendisi değil, masanın konumu” diyorlar.
Güney İtalya’da hemen herkes turuncu renkli, aperol ve prosecco karşımıyla yapılan spritz içiyor. Ama dönüp dolaşıp varacağınız nokta her zaman prosecco. Bazı yerlerde prosecco’nun içine taze çilek doğruyorlar. O da güzel.
Buralara yolunuz düşerse günübirlik Capri yapın. Her yerden feribot var. Ve Capri’ye vardığınızda mutlaka Quissisana adlı otelde bir kadeh bir şey içip yoldan geçenleri izleyin.
Kılavuz kitaplarda Capri’nin görülecek tek yeri olarak geçen mavi ışıklı mağara Grotta Azzurra’ya gitmeye hiç yeltenmedik. Venedik’te şarkı söyleyen gondolcu macerasını yaşadıysanız, sizi bu mağaraya götüren teknelerin “Şarkı söyleyen kaptanlar da fiyata dahildir” ibaresini görüp gitmekten vazgeçmeniz olası. Hiç çekilmez.
Restoran duvarlarına oraya giden ünlülerin fotoğraflarını koymak safi bize özgü değil. Capri’deki restoranlardan birinin duvarını süsleyen fotoğraflarda Türk ünlüsü olarak Mehmet Öz’ü sayabiliriz.

Otomobil kiralarken...

İtalya’da otomobil kiralama işini gitmeden internetten yaparsanız 100 Euro daha az ödüyorsunuz.
Sakın ha bizim gibi Hertz’den kiralamaya kalkmayın. Türkiye ehliyetinizi kabul etmiyor, uluslararası ehliyet görmek istiyorlar. Uluslararası ehliyetiniz yoksa arabayı vermiyorlar.
İnternetten araç kiralayacaklar için tavsiyem Europcar veya Avis.
Hangi sigortayı yaptıracağınıza dikkat! “Basic insurance” dedikleri en temel sigortayı yaptırmak zaten mecburi. Ama görevli daha kapsamlı bir sigorta yaptırmanızı da öneriyor. Bizim “Gerek var mı?” sorumuza “Napoli’de kalacak mısınız?” diye soruyla karşılık verdi. “Hayır” cevabını alınca “O zaman gerek yok” dedi. Zira Napoli’de aracınızı sokağa park ederseniz camlarının kırılması veya aracın çalınması an meselesi.
Napoli’de kalacaklara araçlarını sadece özel otoparklara park etmeleri tavsiye ediliyor.
Biz temel sigortayla yetindik ama yolda arabayı çizince iki gün “Kapsamlı sigorta yaptırsaydık” diye hayıflandık.
Boşuna hayıflanmışız, aracı teslim alırken dışına bakmadılar bile. Sadece benzin deposunu dolu verip vermediğimizi kontrol ettiler.

Napoli’ye uçanlar...
NAPOLİ’ye uçuyorsanız yapmanız gereken ilk şey kapılarınızı kilitleyip son sürat Napoli dışına çıkmak.
Napoli sınırları dışına çıktığınızda camlarınızı açabilirsiniz.
Artık güvendesiniz.

Güney İtalya’yı mesken tutan turistler

Restoranlarda yanlışlıkla ABD’li turistlerin yanına oturayım demeyin. Fena halde sıkıcılar.
Etrafta kendi kendine dans eden, yanık tenli Latin Amerikalı turistler görebilirsiniz. Latin Amerikalılar kendileri eğlenmekle kalmıyor, size de neşe saçıyorlar.
İngiliz her yerde İngiliz. Sorrento’da şahane şaraplar dururken, pub’larda biralarını yudumluyorlar.
Sadece Güney İtalya değil, dünyanın herhangi bir yerinde birkaç kadeh devirmiş İngiliz ergen görünce hemen koşar adımlarla ters yöne kaçın. Bizim karşılaştıklarımız birbirlerine popolarını gösterip homur homur gülüyorlardı.
Güney İtalya’nın en kaliteli turisti hiç tartışmasız Türkiye’den gelenler. Sıkıcı değiller, taşkınlık yapmıyorlar, ABD’liler gibi etrafa uzaylı gibi bakmıyorlar, iyi yemek ve güzel atmosfer peşindeler.

GİTMEDEN izlenmesi gereken filmler

Only You Talented Mr Ripley/Becerikli Bay Ripley Amalfi A Good Woman/Gizemli Kadın  Under the Tuscan Sun/Kızgın Güneş Plein Soleil/Kızgın Güneş

Yollar

ŞOFÖRLÜĞÜNE güvenenler Güney İtalya’da otomobille turlamalı. Zira yamaçlardaki kıvrımlı yollardan ancak tek araba rahat yol alabiliyor.
Hal böyle iken, bu daracık yollarda tur otobüsleri, sivrisinek misali vızır vızır sollayan motorlar, bisikletler, kaldırım yerine yollardan yürüyen, puset ittiren insanlar fink atıyor.
Alfa Romeo’sunun gazına basma hevesiyle arkanızdan kornayı kanırtan şoförler ve umursamaz kamyonlar da cabası.
Bu yollarda hızlı gitmek için bir rallici cesareti ve ustalığı şart.