Endişeli modernler elini taşın altına koydu

Bir tespit olarak hayatımıza giren bu ifade, son zamanlarda tanımladığı kitleyi ‘hafife’ almak için de kullanılıyor.  

Deniyor ki; “Şikâyet ederler, sorunları dillendirir, çözümlerine dair ahkâm keserler. Ama ellerini taşın altına koymazlar.”

*

Eğitim, 3-6 yaş grubunda çocuğu olan endişeli modernlerin tartıştıkları konuların başında geliyor. Eğitim sisteminin mütemadiyen değişmesini, kalitenin düşmesini, özellerin ‘dükkân’a dönmesini dert ederken, çocuklarının da kendi okul çağlarındaki gibi yarış atı olacağı korkusunu taşıyorlar.

Erken öğretimin de artık bir gerçeklik olduğunu kabul ediyorlar. 

*

İstanbul’da bir araya gelen 40 endişeli modern ebeveyn sadece şikâyet etmekle kalmayıp elini taşın altına koydu.

Bir önceki yazıda bahsetmiştim; biraz daha detaya girelim. İdeolojilerden bağımsız, demokratik ve eşitlikçi bir eğitim modeli sunan ‘Başka Bir Okul Mümkün Derneği’nin sistemine inanan İstanbul Anadolu yakalı bir grup ‘endişeli modern’ ebeveyn şubatta kooperatifleşme yoluyla bir araya geldi.

Kurdukları BOM İstanbul Anadolu Kooperatifi üzerinden Moda Emin Onat Sokak’ta kiraladıkları binayı eylül ayına yetiştirmek için canla başla çalışıyorlar. Müdür seçimlerini tamamladılar. Öğretmenlerle görüşmeler sürüyor. 

*

Pek çok okur bu modele heyecanla yaklaşırken, tek tük “Bu ütopya” diyen oldu.

Merak etmeyin, ebeveynlerin ayakları yere basıyor. Çocukları ilköğretime başladığında sudan çıkmış balığa dönsün istemiyorlar. Ama bugün anaokulları arasında giderek yayılan “Çocuğunuz burayı bitirdiğinde şu kadar kelime İngilizce biliyor olacak. Çok güzel bale yapacak” yaklaşımını kabul etmiyor, kendi elleriyle proje çocuk yetiştirmek istemiyorlar. Çocuklarının düşünme, sorgulama ve kendi kendine öğrenme becerisi geliştirmesini istiyorlar. Bu sayede, yolları devlet sisteminin sıradanlığına ya da özel okul sisteminin ticari tezgâhına düştüğünde, çocuklarının kaybolmayacağına inanıyorlar. 

*

Başka Bir Okul Mümkün kooperatif modeliyle İzmir, Ankara, Bodrum’da faaliyette olan bir anaokulu ve iki ilkokul var. Kooperatif modeli sayesinde dernek, okulların eğitimcilerinin öğrenme becerisi geliştirecek çocukları yetiştirecek hale gelmesine odaklanıyor. Başka Bir Öğretmen Mümkün Projesi yürütüyorlar. Okulların finansmanı, bakımı, günlük işleyişleri velilerin sorumluluğunda. Bir çocuğun anaokuluna kaydolabilmesi için ebeveynlerden birinin kooperatife üye olması gerekiyor. İstanbul Anadolu Kooperatifi tanışma toplantıları düzenleyerek ebeveynlere ne olduklarını ve ne olmadıklarını anlatıyor. Bundan sonraki tanışma toplantısı 26 Haziran’da Moda Sahnesi’nde. 

*

Üye olduktan sonra iki ebeveyne de yürütme kurulu toplantıları açık. Yani merkezi bir yönetim yok. Katılıp katılmamakta ebeveynler serbest ama bu sayede 3-5 kişilik merkezi bir yapının herkes adına karar almasının önüne geçiliyor. Toplantıları da sahipleri kooperatife üye oldukları için ya Yeldeğirmeni’nde bir yazılım atölyesinde ya da Moda’da bir kahvaltı salonunda pazartesi akşamları yapıyorlar. Zaten okulun açılış hazırlıkları devam ettiği için isteyen her ebeveyn kurulmuş çalışma komitelerinde görev alıyor. 

*

Ayrıca her kooperatifin okulunda burslu çocuk okutma zorunluluğu var. İstanbul Moda’da açılacak olan anaokulu da kontenjan gereği 15 ihtiyaç sahibi çocuğu burslu olarak okula alacak. Bunu sağlamak için destekçi arıyorlar. 

Burada işadamlarından ya da üst düzey yönetici bir kitleden bahsetmiyoruz. Maddi durumları bu ebeveynleri dar gelirli yapmıyor, kabul ama ortanın üstü de yapmıyor. İstanbul’un her gün zorlaşan ekonomik koşullarında imkânlarını birleştirip çocuklar için başka bir eğitimi mümkün kılmaya çalışıyorlar. 
Dolayısıyla, bu okulda burslu çocukları okutabilmek için destek gerekiyor. Destek olabilecek kuruluş, şirket ya da kişilere buradan seslenelim. Çorbada onların da tuzu olsun.