Kahrolsun baĞzı klişeler!

* “Bu aralar herkeste var. Havalardan, havalardan”: Efendim malumunuz, insanımız herrrr konuda uzman profesör olduğu için, bir konuda bilgi sahibi olmasa bile, o konuyla bağlantılı oluşan bir probleme dair teşhisi rahatlıkla koyabilir ve teşhisinden emindir.
Mesela alerjin var, doktora gittin, ne alerjisi olduğu bulundu, teşhis konuldu, ilaç verildi. Bunu bir başkasına anlatırsın ve yüzde 99.9 şu cümleyi duyarsın: “Bu aralar herkeste var, havalardan, havalardan”. “PROFESÖR olan doktorum bunun havayla ilgili olmadığını
söyledi” dersin, “Aman ağaçlardandır o zaman, bu aralar herkeste var” yanıtını alırsın. Profesörün “Sahip olduğunuz alerjinin havayla veya ağaçla bir ilgisi yok” demesinin hiçbir değeri yoktur.
Bir yerlerin ağrır, doktora gidersin, doktor teşhis koyar, ilacını verir, bunu bir başkasına anlatırsın ve cevap: “Bu aralar herkesin ağrıyor. Havalardan, havalardan.” “Doktor bunun havayla bir ilgisi olmadığını söyledi” dersin ama sohbet yine bir şekilde “havalardan, havalardan”a bağlanır.
Gökten meteor düşse veya ne bileyim, uzaya fırlatılacak bir rokette teknik sorun çıksa sebebi belli: “Bu aralar herkeste var, havalardan, havalardan.”
Ben de bu tatlı muhabbeti hiç bozmayayım diyorum. Birisi bana söylediğim herhangi bir meseleyle ilgili “Ay bu aralar herkeste var şekerim. Havalardan, havalardan” deyince, hiç itiraz etmiyorum, bunun devam narası olan “AAYNEN AAAAAAYNEN”imi yapıştırıyorum, böylece sorunlarımızı havaya bağlayarak mutlu bir şekilde yaşamaya devam ediyoruz.
* “Ziyanı yok, en önemli şey sağlık”: Efendim, diyelim ki bir iş söz konusu. Fakat bu işi yapacak insanlardan birisi bir sağlık sorunu yaşamakta. Bu sebepten ötürü o iş gerçekleşemeyecek veya gecikecek.
Önce şu cümle çıkar ağızlardan: “En önemli şey sağlık, canın sağ olsun...”
Fakat bu cümleyi hafifçe kazıdığınızda, altından “Keşke bu sağlık sorunu olmasaydı da işimiz rast gitseydi” cümlesi size el sallayacaktır. Rahatsızlanan bir insan, birçok kişi için “işlerin ilerlemesini engelleyen kişi” demektir, aslında sağlıkv filan önemli değildir. “Yeter ki iş yürüsün”dür, gerisi teferruattır. Sağlık problemleri, ani olarak çıkan sorunlar, işte bunlar hep çarkların içine çomak sokmak.
İşlerin yürümesi insanlığımızdan önce geliyor artık. İsterseniz bunu kabul edelim.
* “Kesin görüşelim”: Uzun zamandır görmediği, fakat “aman stratejik ilişkimi koruyayım” hisleriyle yaklaştığı bir kişiyle karşılaşan kariyer kadını, “boşluk doldurma cümlesi” olarak “Ay kesin görüşelim” der. “He” dersin, “Oldu, kesin görüşüyoruz” dersin, “Tamam hemen yapıyoruz” dersin ancak bir sonraki tesadüfi karşılaşmanıza kadar görüşemezsin. Çünkü o bir strateji cümlesidir, çıkar cümlesidir, sahte samimiyet cümlesidir. Gerçek hisleri barındırmaz. Halbuki “Bi’ ara işim düşer” hissiyle yaklaşılan insana zarif davranmanın yöntemleri de var.
Bakınız “Seni görmek güzeldi” var, “Ne hoş bir tesadüf, değil mi canım” var, var oğlu var. Sahte sevinç çığlıklarına, hiç görüşmeyeceğin adama “AY GÖRÜŞELİM” demeye hiç ama hiç lüzum yok.