Karşı darbeler

Ve uçurumlardan aşağı inerken yanlarındaki vazgeçemeyecekleri tek malzeme, piton vidalardır...

İplerini buzlara, kayalara sapladıkları piton vidalar sayesinde dağların zirvelerine tırmanıyor ve uçurumlardan aşağı inebiliyor...

Eğer piton vidalar çıkarsa dağcılar kendi felaketiyle yüzleşiyor...

Irak’ın kuzeyinde yine pis oyunlar oynanıyor.

Kasvetli bir geçmişe sahip olan Ortadoğu’da sular durulmuyor.

Türkiye’yi sıcak bir çatışmaya çekmek için terör örgütü PKK sahneye çıkartılıyor ve tehdit saldırıları yaptırılıyor.

Oysa Türkiye dünyanın piton vidalarından biri...

Karşı ya da iç darbelerle, savaşlarla bu vidayı söküp çıkartabilmek için bin yıldan beri uğraşılıyor...

Çıkarsa, çıkartılırsa Avrupa, Ortadoğu’nun yeryüzünün cehennemine döneceği unutuluyor...

Farkındalığın farkına varamayanlar tehlikeyi fark ettiklerinde ateşi söndürmeye güçleri asla yetmeyecek!

Dünyayı yönettiğini zanneden liderlerin hiçbiri piton vida görevini üstlenmiyor...

Ve sorumluluklarının gereğini yerine getirmiyor...

Türkiye dışında barış isteyen yok gibi...

Piton vidalardan yoksun kalan bir dünyada barış dahil her şeyin pamuk ipliğine bağlı olduğunu kimse göremiyor...

İçinde yaşadığımız çağın tarifini anlayabilmek için seyretmek değil, okumak ve üzerine düşünmek gerekiyor...

‘Yüz Yıllık Yalnızlık’ diyen Marquez’in yalnızlığını...

‘Gün Uzar Yüzyıl Olur’ diyen Aytmatov’un günlerini...

‘Çivisi Çıkmış Dünya’ diyen Maalouf’un dünyasını...

‘Dünya Düzdür’ diyen Friedman’ın düzlüğünü...

Uçak yolculuklarımızda daha iyi fark ediyoruz...

Ki aşağıda yere göğe sığmayan insanoğlu aslında küçük bir karınca misali.

Dağlar, nehirler, denizler ve okyanuslar küçük bir çocuğun oyun bahçesine benziyor...

İşte o zaman bir şey olmadığımızı anlayabiliyoruz...

Dünyaya tek başına sahip olunamayacağını hiç kimse anlamak istemiyor...