Bir kenara bırakabilmek

Ve “pandeminin yoksullaştırdığı hayatlar”a dair insanların hikâyelerini seyredince üzülüyoruz... Son 300 yılın en kötü ekonomik felaketiyle yüzleşecekleri bir dönemi beklediklerini vurgulayan İngiltere Maliye Bakanı Rishi Sunak, ekonomik acil durumun daha yeni başladığını belirtiyor...

*

BBC Türkçe’den Berza Şimşek’in hazırladığı habere göre İngiltere’de gelinen noktanın hiç de iyi olmadığını öğreniyoruz...

“Hükümetin işten çıkarmaları ve iflasları önlemek için aktardığı hibe ve kredilere rağmen, gelecek yıl ortasında işsiz sayısının 2.6 milyona çıkmasını öngörüyoruz” diyen Bakan Sunak, kış şartlarının durumu daha da ağırlaştırdığından ve gıda bankalarında yiyecek kuyruğunda olan insanlardan söz etmiyor bile...

Ve gazeteciler Maliye Bakanı Rishi Sunak’a sesleniyor:

 Durum ne kadar kötü?

Bakan Sunak sessiz kalmayı tercih ediyor ve ekonominin eski duruma dönmesinin ne zaman gerçekleşebileceğine dair tek bir cümle söyleyemiyor...

*

Durumun ne kadar kötü olduğunu Berza Şimşek’in Londra’daki gıda bankalarına giderek yardım kuruluşlarının yetkilileri ve ihtiyaç sahipleriyle yaptığı görüşmelerden anlıyoruz...

En büyük gıda bankalarından The Trussell Trust’ın araştırmasına göre ilk defa yardım alanların sayısındaki artışa dikkat çekiliyor... 

Yoksullukla ilk kez tanışıyorlar...

Ve çok sayıda insan evlerini ısıtabilmek için faturalarını ödemekte zorlanıyor...

*

Ülkelerine parasızlıktan dönemeyen aç ve işsiz kalan gençlerin arasında Türklerin de bulunduğunu belirten gıda bankası yetkilileri, herkesin bir yerlerde sıkışıp kaldıklarını görmenin üzüntü verici olduğunu söylüyor...

Beklentilerini sıfıra indirgeyenlerin sayısının her geçen gün arttığı ülkede, eskiye dönüşün en az iki yılı bulabileceği ifade ediliyor...

127 milyar sterlini sağlık giderlerine harcayan İngiltere, bugüne kadar 394 milyar sterlin borçlanmış durumda...

Dünyanın birçok ülkesinde durumun bundan farklı olmadığını biliyoruz...

Ve gittikçe artan işsizlik rakamları ise oldukça korkutuyor...

Acımasızlaştırılan hayatların eskiye dönüş umudu tükeniyor...

Yoksullaştırılan hayatların içinde kaç milyon kişinin yaşaması anlamsızlaştı bilmiyoruz...

Bildiğimiz şey bu derdin tek şifasının aşı olduğu gerçeğidir...

*

Dünyanın birçok ülkesinde bu kadar kargaşaya, yokluğa, açlığa, işsizliğe ve hastane köşelerinde tedavi olan veya ölen milyonlarca insanın dramına rağmen birileri hâlâ içimizde yığınla savaşın fitilini ateşliyor...

Eski günlere dönüşe kadar herkes kavgalarını, savaşlarını bir kenara ya da bir denize götürüp bırakabilse...

Ve evlerine ekmek götüremeyenlere, işsiz kalanlara yardım edebilse her şey daha güzel olacak diyoruz...

Çünkü yaşamanın maliyeti gittikçe artıyor...