Kimin kime oy verdiğini bilmeden seçimin tadı olur mu?

İşçiler büyük çoğunlukla İşçi Partisi eğilimliydiler. Hemen hepsi “Daily Mirror” okurdu. Fabrikaya ben “The Times” gazetesi ile geldiğimde takılırlardı. Kraliyet kurumunu da alaya alırlardı. Örneğin o sırada Kraliçe hamileydi. İşçiler haftalıklarını aldıklarında, ücret fişinin vergi bölümünü gösterip, “Doğacak bebeğin bezinin parası bizden kesilmiş” diyerek gülüşürlerdi.

“Tory” diye de bilinen Muhafazakar Parti’ye karşı olduklarını hep vurgularlardı. ”Tory” kelimesini “Lavatory”ye ( tuvalet) dönüştüren nükteler yaparlardı.

Gelenekler

Bu ortamdan cesaret aldım ve yanımda çalışan bir işçi arkadaşıma “Seçimde İşçi Partisi’ne mi oy verdin?” diye sordum.

Birden yüzü asıldı. Bana İngiliz toplumu hakkındaki ilk dersimi verdi,

- İngiltere’de kimse kimseye hangi partiye oy verdiğini ve ne kadar maaş aldığını sormaz, dedi.

Ben de fabrikadaki arkadaşlarımın hepsinin İşçi Partili olduklarını bile bile, hangi partiye oy verdiklerini bir daha sormadım. Aslında “gizli oy” ilkesinin çok somut bir yansımasıydı bu davranışları.

Tabii Türkiye’ye dönünce bu İngiliz geleneğini unuttum gitti. Aradan geçen yıllar boyunca bu geleneğin bende izi bile kalmadı. Çünkü burada “Hangi partiye oy veriyorsun?” diye sormamak, bizim geleneklerimizi hiçe saymak anlamına geliyor. Seçim sandıkları başında bazen seçmenlerin, hangi partinin hanesine mühür bastıklarını gösterdiklerine bile tanık olmaz mısınız?

Gözlemcinin endişesi

Belki de herkesin kime oy verdiğinin bilinmesinde yararlar da var.

Bir genel seçim hatırlıyorum. Sandıklar açılmış ve sayıma geçilmişti. Biz meraklılar da izliyorduk. Sandık başındaki parti gözlemcilerinden birinin yüzü sapsarıydı. Çünkü o ana kadar onun partisine hiç oy çıkmamıştı. Belliydi ki o parti gözlemcisi de kendi partisine değil başka bir partiye oy vermişti. Sandıktan onun partisine hiç oy çıkmadığı takdirde, ihaneti de ortaya çıkacağı için, heyecan içindeydi.

Bereket sonunda iki oy çıktı ve adamcağız rahatladı. “Bu oylardan birini ben vermiştim” dedi diğer sandık gözlemcilerine.

Bizim açık oy kullanan seçmenler arasından hiç unutmadığım sözü bir Antepli arkadaşım söylemişti. Hep aynı partiye oy verirdi. Bir genel seçim ertesinde geldi bana, “Çok endişeliyim” dedi.”Neden” diye sordum. Şu cevabı verdi:

- Çolak olacağım, kolum sakatlanacak diye korkuyorum. Çünkü her seçimde oy kullandıktan sonra sonucu öğrenince “Keşke elim kırılsaydı da o partiye oy vermeseydim” diye kendi kendime beddua ediyorum!

Neyse. Sahi siz hangi partiye oy veriyorsunuz?�

 ŞAKA

 Kitlesel Viagra bombası

Meğer Amerikalı uzmanlar, 1944’te düşman askerlerini eşcinselleştirecek bir bomba için çalışmalar yapıyorlarmış. Bu bomba uçaktan atıldığı zaman, düşman askerleri birbirlerine karşı cinsel çekim hissedecekler ve savaşmayı bırakıp, birbirleriyle sevişmeye başlayacaklarmış.

Gizli belgelere ulaşan California, Berkeley Üniversitesi uzmanları bu projeyi açıkladıklarına göre, şaka değil ciddi bir haber bu.

Keşke Japonya üzerine atom bombası yerine bu bombalardan atsalarmış Amerikalılar... Japonlar başka türlü “kayıtsız şartsız teslim” olurlardı.

83 yaşında cumhurbaşkanı oldu…

83 yaşındaki Şimon Peres 7 yıllığına İsrail’in cumhurbaşkanı seçildi. Demek görev süresi bittiğinde 90 yaşında olacak. Yaşları belirli noktaları geçmiş ama hala kendilerini göreve hazır olarak gören dünyadaki bütün politikacılar için Şimon Peres’in başarısı, ümit ufukları açan bir örnektir.

Peres başbakanken Milliyet adına onunla bir röportaj yapmıştım. Bu vesile ile gittiğim İsrail’de bir haftaya yakın kaldığım için, et ile sütün birlikte yenilmediği onların “helal”i olan “koşer” mutfağından bıkmıştım. Sonunda Tel Aviv’de koşer olmayan bir lokanta buldum. Lokantaya girdiğimde baktım bir masada da Peres oturmuş, haram-helal ayırımı yapmadan karnını doyuruyordu.

İsrail’de cumhurbaşkanının yetkileri çok sınırlı. Ama Şimon Peres, tüm dünyada tanınan ve Ortadoğu barışı için atılan her adımda katkısı olan bir isim. Dileriz, cumhurbaşkanlığı barışa ihtiyaç duyan bölgeye katkı sağlar.