Kışlanın sabrı taşıyor mu? Genç subaylar rahatsız mı?

Şimdiye kadar, Genelkurmay Başkanı’nı bu kadar öfkeli görmedim.

Bu öfkenin içinde biraz, gelişmeleri kontrol altına alamamanın çaresizliği, biraz da hükümete “yeter artık” mesajı vardı.

          �

Genelkurmay Başkanı hükümete açıkça “ Bu şekilde gündemi değiştiriyorsunuz. Bırakın bu kampanyayı, gün gelir bu orduyu toparlamak güç olur” diyordu.

          �

Tabii en önemlisi de “Sabırlarının taşma noktasına geldiğini “ belirten cümlesiydi.

          �

Acaba bu bir mesaj mıydı ?

          �

Eskiden duyardık. Bazı Komutanlar özel konuşmalarında “Alt kademeleri tutamıyoruz” derlerdi.

          �

Aynı durum söz konusu muydu ?

          �

Aklıma, Mustafa Balbay’ın Cumhuriyet’teki ünlü “Genç subaylar rahatsız” manşeti geldi. Ona bu bilgiyi veren veya kendi değerlendirmesini yapan emekli Komutanı tahmin edebiliyorum, ancak gerçekten böyle bir durum var mıydı bilmiyorum.

          �

Aylardır itilip kakılan ve Ak Parti tarafından balans ayarı yapılan Türk Silahlı Kuvvetlerindeki son durumu merak ettim ve önce en üst düzeyi kontrol ettim.

          �

Bana aşağıda okuyacağınız izlenimleri yansıtan kaynaklarım, işin içinde bulunup bire bir konuşmaları duyan kişilerdir. Sorumlu ve ciddi insanlar olduklarından dolayı, verdikleri beni ikna etti.

          �

Sorduğum soru şuydu:

          �

Askerin içinde, dışa yansıyan bir kıpırdanma var mı ?

          �

Toplantılar yapılıyor mu ?

          �

Genelkurmay, iktidara rahatsızlığını nasıl yansıtıyor ?

          �

Konuşmaların tonu nasıl ?

          �

Şu kadarını söyleyebilirim ki, çeşitli istihbarat birimleri tüm antenlerini çıkarmışlar, kışlaları ve genelkurmayı dinliyorlar. Onlar da bu konuda duyarlılar. Ancak şimdiye kadar Genç Subaylarla ilgili herhangi bir taşkınlık veya kabarma tespit edilmemiş.

          �

Bana bilgi verenler, Genelkurmay’ın kontrolü elinde tuttuğunu ve kışlalarda genel olarak, kamu oyundaki gibi, kafa karışıklığının sürdüğünü söylediler.

          �

Hiç beklenmedik bir yerden patlama olabilir mi ?

          �

Orasını kimse tahmin edemiyor.

          �

Kışlaları tahrik eden Komutan da yok.

          �

Peki Genelkurmay’ın havası ne?

          �

Orayı tahmin etmek zor değil.

          �

Genel kanı, Ak Parti’nin askeri halkın gözünde yıpratarak, gücünü elinden almaya çalıştığı şeklinde.Hele son anketlerde (özellikle A&G’nin son araştırmasında) TSK’nın güvenirlik oranının yüzde 20 kayba uğraması, bu kanıyı daha da perçinliyor.

          �

Genelkurmay Başkanı’nın, Cumhurbaşkanı ve Başbakan ile konuşmalarında olsun, Milli Güvenlik Kurulu toplantılarında olsun bu rahatsızlıkların çok net şekilde masaya konduğunu belirten kaynaklar, iktidardan “bekleyelim, yargı konuşsun” yanıtı aldığını söylüyor.

          �

Aynı kaynak, iktidarın havasını ise şöyle yansıttı: “Askerin bu yeni döneme alışması gerektiğine inanıyorlar.”

                                              �*                                �*                                �*

ASKERİN BU NOKTAYA GELMESİNDE POLİTİKACININ HİÇ Mİ ROLÜ YOK...

Belki de geçmişin hesaplaşmasına dönüşen son gelişmeler sırasında, sadece askere ver yansın ediyoruz. Askerin nasıl politikaya müdahale ettiğini, tepeden baktığını, vatanı onlardan daha fazla seven yokmuş gibi, sivile güvensizlik dolu bir şekilde baktığını, halkın seçtiği milletvekillerini küçümsediğini söylüyoruz.Hele Başbakan hemen hergün, askerin adını ağzına almadan bunları tekrarlıyor.

          �

Bu söylenenlerin önemli bölümü de, ne yazık ki, geçmişteki uygulamalara bakılacak olursa doğru.

          �

Doğru olmasına doğru da, askerin bu noktaya gelmesinde acaba politikacının hiç mi rolü yok.

          �

Acaba politikacı, ülkenin en önemli alanlarında, örneğin PKK ve Kürt sorunlarında veya Dini Siyasete karıştırma konusunda, tüm sorumluluğu üstüne alıp hareket etti de, asker mi durdurdu.

Yakın geçmişimizi şöyle bir incelersek görürüz.

          �

Asker daima siyasi boşlukları doldurmuştur.

          �

İyi yapmıştır, demiyorum, ancak siyasetçi cesaretle hareket edemedikçe, sorumluluk ve kararlılık göstermedikçe, askere alan açmıştır.

          �

İnönü’nün askere yaklaşımını hepimiz biliyoruz. Genelkurmay ağzını dahi açamazdı.

          �

Diğer bir örneği Özal döneminde yaşamadık mı? Genelkurmay Başkanlığına istemediği Öztorun’un adını silivermişti. Genelkurmay, Özal’ı da hiç sevmedi. Onu da dinci buldu ancak sesini hiçbir zaman yükseltmedi veya yükseltemedi. Hatta Körfez savaşına Türk askerini sokmak istemesi üzerine, Genelkurmay Başkanı erken istifasını istemek zorunluğunu hissetmişti.

          �

2004’teki Annan planı tartışmalarını hatırlayın.

          �

Başbakan Gül’e, İsviçredeki son pazarlıklar sırasında Kara Kuvvetleri Komutanı Yamak paşanın yolladığı son derece sert, “anlaşmanın vatana ihanet olacağı”uyarısı olan mesajını ve Gül’ün de “Sorumluluğu ben alıyorum. Karışmayın”yanıtıyla direnişin çözüldüğü günü hatırlarım.

          �

Söylemek istediğim şudur:

          �

Askeri politikaya sokanlar bizleriz.

          �

Kararsız ve sorumlulukları Komutanla paylaşmak isteyen, işine geldiğinde de askeri kışkırtan politikacılar.

          �

Medya’nın bir bölümü.

          �

Üniversite, Dışişleri, Yargı ve bütün bu gurupların emekliler lobisi.

          �

Bizler askeri politikaya çektik, şimdi de çıkmaları için mücadele ediyoruz.

          �

Politikacı sorumluluğu aldığı sürece, cesur davrandığı ve dik durduğu sürece, asker kışlasının dışına çıkmaz ve kendi işiyle uğraşır.

          �

Madalyonun bu yanını da görmemizde yarar var.