Kurthan Fişek: Ellere var da bize yohh mi?

Koalisyon kelimesi coalescere kökünden gelir. Latincedir. ‘‘Beraber büyümek’’ anlamındadır. Her şeyi tersine çevirme alışkanlığımız olduğu için, dünya koalisyonları birlikte büyür, bizdekiler birlikte küçülür.

Bütçe görüşülüyor.

Koalisyona giremeyen muhalefet partileri, işçiden, memurdan, ortakçıdan, yarıcıdan, marabadan yana... Maaş zamlarının azlığından yakınıyorlar.

Yakınanlar bir tek onlar değil...

Emekleriyle, alınterleriyle ayın sonunu getiremeyenler de sokaklarda...

150-160 milyonla geçinmeye çalışan polisler, görev gereği, sokaklarda...

Emekdaşlarını dağıtıyorlar. Ama, birbirlerine soruyorlar.

‘‘Biz de yürüyüş-nümayiş koluna katılsak mı acaba?’’

* * *

Şimdilerde muhalefet eden iki partinin birlikteliği sırasında da, böyle yürüyüşler olduydu. O sıralarda, yolsuzluklar, rüşvetler ayyuktaydı.

Malı götürüyorlardı. Ya öyle, ya mal kendiliğinden gidiyordu.

Polis telsizindeki seslere kulak misafiri oldum.

‘‘Grup Vitamin’’ taklit ediliyordu. Güftesiyle, bestesiyle...

‘‘Ellere var da bize yoh mi?’’

* * *

İşçiyle jandarma, memurla polis, sokaklarda, ‘‘sanki düşman gibi’’ karşı karşıyayken, yeni hükümetin bütçesi görüşülüyordu.

Yüce makamlardaki herkesin bütçesi, ödeneği artırıldı. Bütün aleyhteki yargı kararlarına rağmen, ‘‘kıyak emeklilik’’ yine meclisin gündeminde...

Ellere var da bize yoh mi? Yooohhh mi?

* * *

İnsanların sokaklara döküldükleri günlerde hafakanlar basar beni...

Nostaljik takılırım.

Nasıl meselá?

Eski yazdıklarıma bakarım. Tarih tekerrürden ibarettir netekim...

* * *

Bürokrasi heyecanla bekliyor. Koltuk gelecek... Ya gelecek, ya altlarında kalacak... Atalardan bir dörtlük geldi aklıma...

Leş kargalarını seferber gördüm

Kimini bakar, kimini yer gördüm

Şerefsiz ellerde, dönek yüzlerde

Şerefe yükselen kadehler gördüm

* * *

Değişen bir şey var mı?

Ya ‘‘değişti’’, ya ‘‘değişmedi’’. Halkımız az söyler, iyi söyler.

Düzen aynı düzen, şeklen değişik

Göbek aynı göbek, etler değişik

Koltuk aynı koltuk, jötler değişik

* * *

Peki, bu son ‘‘meseleler’’ konusunda ozan Cemal Safi ne diyor?

Ey siyasi, ölsen de bakidir saltanatın

Arkanda kölelerin, uşakların kalacak

İktidar arzusuyla şaha kalkarken atın

Miting meydanlarında şakşakların kalacak

Uyandırma sarhoşu ver, diksin şişeleri

Sen sahnede oynarken, kapattır gişeleri

Sayende sayebanlar dönerken köşeleri

Yolların kesilse de kavşakları kalacak

Utanma, zevk-ü sefa hakkıdır asillerin

Halk ağlarken, kalk oyna, şıngırdasın zillerin

Nasılsa, davulcudan zurnacı nesillerin

Pardon, yeni deyimle, kuşakların kalacak...

* * *

Güzelim pazar günü, başka bir şey eklememe, yorum yapmama gerek var mı?

Yoohhhhtir! Yoooohtir!