Ustanın galası

İkinci gol de, Tümer Metin’in hazırlayıp, Gökhan Güleç’in önüne sunduğu inanılmaz bir pozisyondu.

Önce, Tuncay’a bastırıp ayağından topu sökerken... Daha sonra yarattığı boş alana kurnazca sokulurken... Ve Gökhan Güleç’i topla buluştururken... Her birinde teknik bir becerinin güzelliklerini sergiledi.

Bir ara düşündüm... Sezon sonunda Beşiktaş’tan ayrılacağını söyleyen Tümer Metin, belki de bir veda maçı oynuyordu.

Ve böylesine önemli bir geceye damgasını vurarak giderayak Beşiktaş’a unutulmayacak bir final yaşatmak istiyordu.

İlk 45 dakika Tümer Metin’in yönettiği Beşiktaş, sahanın her bölgesinde farklı ve etkili bir tempoyla oynadı. Baskı yaptı, top kaptı, Alex ve Anelka gibi F.Bahçe’nin skora yönelik adamlarını tehlikeli noktaların uzağına itti.

Ve bu dakikalarda Tümer Metin asla yalnız değildi. Etrafında koşan ve savaşan bir Beşiktaş oynuyordu. Yardımlaşma ve kazanma inancı üst düzeydeydi.

Beşiktaş’ın ilk 45 dakikalık performansı, istatistiklerde ve rakamlarda da Fener’e fark atıyordu.

* * *

Devre arasında soyunma odasında neler konuşuldu bilemiyorum. İlk yarının bir başka ustası Jean Tigana nasıl bir oyun kurgusunun planlaması ile Beşiktaş’ı ikinci yarıda sahaya sürdü... Buna net bir yorum getiremeyeceğim.

Ancak, ilk yarının hücuma yönelik yürekli temposu, son 45 dakikada kayboldu.

Beşiktaş’ın zamana oynaması ve adeta dakikalarla yarışması inanılmaz bir hataydı.

Acaba, böyle bir davranış Jean Tigana’dan kaynaklanan bir gaflet miydi?

Yoksa, Beşiktaşlı futbolcuların 2-0’lık skoru korumak gibi psikolojik ve bireysel davranışından kaynaklanan bir çılgınlık mıydı?

Düşündüm ve işin içinden çıkamadım. Ve suçluyu da yakalayamadım. Tümer Metin’in final dakikalarında gelen nefis golü bu suç dosyasını da rafa kaldırdı. Beşiktaş’ı kutluyorum. İnancı, kazanma hırsı ve kaybolan bir maçı tekrar kurtardığı için...