Unut gitsin!

Ve bir spor yazarına, böyle bir finali, mutluluk dolu kelimelerle noktalamak şansı, bir ömürde kaç kez uğrar...

Bir doksan dakikayı bir gol beklentisi ile geçirirken, geride bıraktığım her saniyede milli takımım gibi umutlarımın tükenişini hüzünle seyrettim. Ve bir destan yazmaya soyunurken, skorun ezikliğinde kaybolup gittim.

Bu stresin anlamı neydi? Sahadaki oyun asla milli takımımın gerçek kimliği değildi. Bir ara istatistiklere baktım. Daha önce oynadığımız maçlarda yakaladığımız değerler ve rakamların hiçbiri dün gece yoktu...

Bu milli takımın, maç başı pas ortalaması 440'ın üzerinde bir rakama ulaşıyordu. Oysa, dün inanılmaz bir pas çirkinliğinde boğuluyorduk.

Sergen böyle mi oynamalıydı... Emre'nin gerçek kimliği bu değildi. Tugay'ın oyundaki ağırlığı daha farklı olmalıydı... Milli takım tepeden tırnağa korkunç bir stres yaşıyordu...

Yine diğer maçlarda top çalma sayısı yüzde 50'lere ulaşan millilerimiz, dün gece bırakın rakipten top kapmayı, ayağındaki topları İngilizlere ikram ediyordu...

***

Böyle oynayan bir milli takımın kazanması bir şans golü ile gerçekleşebilirdi. Neydi millilerin sıkıntısı...

1Öncelikle milli takımda savunma-orta saha bütünleşmesi oyunun hiçbir bölümünde gerçekleşmedi. Ve bu iki bölge arasınadaki boşluk, oyuna egemen olabilme avantajımızı silip götürdü.

2İngilizler, sahanın hiçbir bölgesinde futbolcularımıza rahat düşünme ve oynama fırsatı vermedi. Ve onları sahanın etkisiz alanlarına iterek, pozisyon şanslarını azalttılar. Dikkat edin, Sergen, Emre, Tugay, İbrahim ve diğerleri her biri oyunu geriye doğru yönlendirdi.

3 Ne Hakan aradığı kafa topunu buldu. Ne de Nihat aradığı şut ortamını. Ve sinirlendikçe verimleri de azaldı.

4 Oyunun ikinci yarısındaki değişiklikler de yarar sağlamadı. Tuncay, İlhan Mansız gibi hücuma yönelik futbolcuların varlığı da skoru değiştiremezdi. Çünkü, onların başarısı, ancak, milli takımımızın gerçek kimliğine kavuşması ve değerlerini sergilemesi ile gerçekleşebilirdi.

5 İngilizler, bizden daha profesyonelce oynadılar. Strese girmediler, bir beraberliğin avantajından yararlanarak, akıllarını daha gerçekçi kullandılar.

Bu iş burada bitti mi? Hayır, HÜRRİYET'in başlığı bunu ne güzel ifade ediyor...

BİZ BU BARAJI DA AŞARIZ...

Evet... Bunu daha önce de becerdik... Ancak, gerçek kimliğimiz ve değerlerimizi sahaya yansıtarak. Ve mutlaka dün gecenin getirdiği moral bozukluğunu bir kenara atarak... Bu barajda boğulmadan Portekiz şansını yakalarız.