Suçlular kervanı

Lafı nereye getireceğim... Olası bir yenilgide Fransız hocanın başkalarına keseceği fatura pek inandırıcı olamazdı. Üreteceği fantazilere de kimse kulak asmazdı.

Bu, madalyonun bir yüzüydü. Şimdi diğer yüzündeki doğrulara ve yanlışlara bakalım...

1Tigana’nın diğer maçlara oranla Ali Tandoğan’a hücumda tanıdığı özgürlük, Beşiktaş’ın işini kolaylaştırdı. Ali Tandoğan’ın rakip yarı alanı geçtiği her pozisyon bir golün müjdecisiydi. İlk yarıda Bobo ve Ricardinho’nun gollerinde Tandoğan’ın katkıları unutulmamalı.

2Ricardinho’nun ayağından çıkan toplar Beşiktaş için bir değer taşıyor. Onun oyun kültürünü anlamak ve atacağı paslardan yararlanmak için uyanık davranmanın gereğine inanıyorum.

Oyunun ısınma dakikalarında Gökhan Güleç ve İbrahim Üzülmez’e attığı iki pas, bir anda skoru değiştirebilir ve Beşiktaş’a daha rahat davranma fırsatı yaratabilirdi. Gökhan Güleç uyudu, İbrahim Üzülmez telaştan kötü vurdu.

Ricardinho ne yapsın!

3Beşiktaş’ın ilk yarıda yediği iki gol, savunmadaki kronik rahatsızlığın Antalya’da da nüksetmesi gibi bir şeydi.

Beşiktaş savunması ne zaman sağlıklı bir görünüm kazanacak... Ve kolay gol yeme alışkanlığından kurtulacak...

Jean Tigana neşteri eline alıp, bu bölgede bir operasyona yönelmeli.

4Kleberson’u geçirdiği sakatlığın arkasına gizlemeyi yanlış bir yorum gibi düşünüyorum. Ve Brezilyalı bu denli pas hatasıyla oynayamaz. Ve basit bir pas alış verişinde böylesine sıkıntılar yaşamaz.

5Gökhan Güleç’in oyundaki varlığını hiç hissetmedim. Rakip defans bloğunda kolayca markaja giriyor ve etkili bölgelere koşmakta zorlanıyor. Tigana’nın, Gökhan’ı çıkartıp Burak Yılmaz’ı oyuna alması doğru bir yaklaşımdı.

6Sonuçta, Beşiktaş takım olabilme gibi önemli bir değere ulaşmakta zorlanıyorsa... Burada faturayı Jean Tigana’ya keserim. Ancak, bazı isimler böyle bir değeri yakalamak için Tigana ve Beşiktaş’a yardımcı olamıyorsa... Ve iki farklı bir avantajı koruyamayarak Antalya’dan hezimetle dönüyorsa, onları da o suçlu kervanına ortak ederim.

Bu ayıp hepinizin!