Resimdeki Beşiktaş

Ve merakla beklemeye başladım. Fotoğraftaki görüntüyü sahaya yansıtmaları bir hayli zordu. Çok koşmaları, yürekten savaşmaları gerekiyordu.

Bu da yetmeyebilirdi. Yakaladıkları her fırsatı değerlendirmeleri galibiyet için bir başka koşuldu...

Beşiktaş, Ailton’un oyundan atılmasına kadar sıraladığım değerlerin hiç birini yakalayamadı. Ve bir de gol yedi... Bu gol bile Beşiktaş’a gerekli kükreyişi getirmedi.

Ve 24. dakikada Ailton’a çıkan kırmızı kart bir anda Beşiktaş’ın rengini değiştirdi. Savunma hataları düzeldi, göbekteki Mustafa Doğan-İbrahim Toraman ikilisi daha etkili ve akıllı oynamaya başladı.

Okan Buruk ve Koray Avcı iki kişilik koşmaya başladı. İbrahim Akın’ın aksiyonları düzeldi, Tümer Metin’in sorumluluk anlayışı değişti.

Ve Beşiktaş yediği golün altından kalkarak ilk 45 dakikayı alkışlar ve iki golle kapattı.

* * *

Bu, Beşiktaş’ın maç öncesi çektirdiği fotoğraftaki görüntüsüydü. Ailton’un çıkması ve 10 kişi kalmasından sonra kazanmak için sarf ettiği emeğin ve çabanın skora yansıyan güzelliği idi.

Hemen bir paragraf açıp, lafı Ailton’a getiriyorum. Neden kırmızı kart gördüğünü anlayamadım...

Ve niye atılmak istediğine de bir anlam veremedim. Yerde yatan Cem Karaca’ya atacağı tekmenin bir kırmızı kart getireceğini biliyordu Ailton...

Öyleyse bu tekmeyi niye attı ve Beşiktaş’ı 10 kişi bıraktı. Düşünülmesi ve araştırılması gereken bir olay...

* * *

10 kişilik Beşiktaş oyunun final bölümünde skoru koruma çabasındaydı. Ve her geçen dakika 10 kişi oynamanın fizik yorgunluğu Beşiktaş’ın omuzlarına çöktü.

Hücum hedefi kırıldı, pas hataları çoğaldı ve oyun Cordoba’nın kalesine yıkıldı. Bir ara oynayanlara dikkatle baktım... Beşiktaş’ta, Cordoba’nın dışında hiç bir yabancı yoktu.

Ve yerli futbolcular kazanmak için olağanüstü bir çaba harcıyordu.

Bu arada gelen 3. gol Beşiktaş’ı farklı bir galibiyete taşıdı.

Bilemiyorum başkaları ne düşünür... Ben dün gece fotoğraftaki Beşiktaş’ı beğendim.