Geç de olsa...

Sergen-Tümer gibi iki top ustasının varlığına karşın, Beşiktaş neden hücum ve orta saha organizasyonunda renksiz ve etkisizdi? Acaba Lucescu'nun, Sergen'i, Pancu'nun yanında ikinci forvet gibi oynatma isteği, bu sıkıntının ilk nedeni miydi? Üstelik, Tümer'in hazırlık paslarına hiç katılmadan hemen hücum bölgelerine koşması, orta saha organizasyonunda yaşanan sancıların bir başka nedeniydi... Beşiktaş, bu sıkıntıları kanatlarını çabuk ve tempolu kullanarak bir ölçüde giderebilirdi. Oysa, Beşiktaş'ın kenar adamları İbrahim ve Tamer fizik mücadelenin ötesinde, hücumda gerekli teknik performansa bir türlü ulaşamıyordu. Beşiktaş'ın özellikle kanatlardaki sıkıntılarını izlediğim dakikalarda aklım hep Nihat'a takılıyordu. Seri-çabuk ve hareketli bir kenar adamının eksikliği her Beşiktaş atağında net çizgilerle sırıtıyordu. Ve bakışlarımın sol çizgiye kaydığı anlarda, bu bölgede Serdar'ı düşünmenin yanlış olmayacağı gerçeğini herkes gibi görebiliyordum.

Acaba Lucescu, Serdar'ı neden kenarda bekletiyordu, buna da bir anlam veremiyordum.Lucescu, 60. dakikada Pancu'nun yanına Ahmet Dursun'u göndererek, Beşiktaş'a hücumda kimlik ve etkinlik kazandırmayı amaçlıyordu.

Öyleyse, bu gecikmenin anlamı neydi? Sergen'i bir saat, hiç de verimli olamayacağı bölgelerde koşturmak sadece zaman kaybı değil miydi?

Ancak, Lucescu şanslı bir teknik adam. Elindeki kadro her maçta tabelayı, sonucu değiştirecek yıldızlardan oluşuyor. Dün gece bir Ahmet Dursun çıktı, tüm dengeleri alt üst etti. Maçı kopardı, skoru belirledi. Haftaya belki İlhan Mansız, bir başka hafta Pascal Nouma. Onlar da başka bir gecenin kahramanı olarak, kaybedilmiş bir maçı kurtaracaklar. Dün gece Sergen'in orta sahaya dönüşü ve Ahmet Dursun'un oyuna girişi ile Beşiktaş'ın yaşadığı pozisyon zenginliği, geç de olsa, hatadan mantığa dönüşün akılcı bir ürünüydü. Ve, görebildiğim iki şey daha vardı.

İlki, Beşiktaş'ın kazanmak için harcadığı olağanüstü enerji. Futbolcuların hırs ve arzusu. Diğeri, Ünsal Çimen'in 2.Beşiktaş golünde ofsaytı sezememesi...