Çıldırtır

Sahadaki Beşiktaş'a bakıyorum. İnönü'de bir veda maçı oynuyor. Tribünlerde birkaç bin taraftar... Benim kalemim yazmakta zorlansa da onların sesi yine gür ve Beşiktaş sevgisiyle dolu...

Alkışladıkları takım birkaç hafta öncesine kadar en sağlam şampiyon adaylarından biriydi. Önemli bir çoğunluğa göre de, hedefe herkesten yakındı.

Bu Beşiktaş adamı çıldırtır!

Böyle söyleyenlere ve düşünenlere balıklama katılıyorum. Şu şampiyonluk şansını nasıl yitirdi, neden beceremedi-başaramadı ve treni kaçırdı?

İşte rakamlarla Beşiktaş...

1-İnönü'de oynadığı 17 maçın 9'unu kazanamadı.

2-Yine aynı mekanda rakiplerine 23 puan kaptırdı.

3-G.Saray'ın 185 gün deplasmanda maç kazanamadığı bir ligin kaymağını yiyemedi.

4-F.Bahçe'nin ardı ardına oynadığı 7 maçın 5'ini kaybettiği bir ortamda, gerekli patlamayı yapıp, lig ikinciliğini bile koparamadı.

***

Şimdi Ağustos'un ilk haftasına kadar kepenk indiriyoruz. Dilerim, Beşiktaş yeni sezonda yine bu stada daha farklı ve güçlü bir kadro zenginliği ile çıkar. Dönüyorum tribünlere ve yükselen sesi kelimelere döküyorum...

1-Taraftar, bu mekanda artık kadro fakiri bir Beşiktaş görmek istemiyor.

2-Beşiktaş'ın kimliğine, adına, şanına yakışır bir yıldızlar topluluğunu izlemenin özlemi ile yanıp tutuşuyor.

3-Ve yine bu kadronun başına dört dörtlük bir teknik adam bekliyor.

Davulun sesi uzaktan hoş gelir... Biliyorum... Sıkıntıları, ekonomik koşulları hepsini biliyorum...

Ancak, eliniz mahkum. Çünkü Beşiktaş yeni sezonda 100. yılını kutlayacak...

***

Beşiktaş seyircisi dün veda maçında Erman Güraçar'a biraz haşin davrandı. Oyunu bıraktı, Erman'la uğraştı. Ve topa değdiği her pozisyonda da onu ıslıkladı.

Bir ara Vedat Okyar'a döndüm ve dedim ki... ‘‘Yanlış yaptı, taraftara o kafayı atmayacaktı.’’

Aldığım yanıt şöyleydi: ‘‘Kafayı boşver... Önce ayağındaki topları rakibe atmayacaktı.’’

Bir sonraki sezonda tekrar İnönü Stadı'nda birlikte olmak dileğiyle...