Ah bu savunma!

Göbekte Koray Avcı- Baki Mercimek ikilisi ile bir G.Saray derbisi oynamak, Hakan Şükür’e sunulan bir ikram gibiydi. İlk 45 dakikada Hakan Şükür’e atılan her uzun hava topunda bu ikili panikledi.

Penaltı da yine bu ikilinin adam paylaşımındaki hatasından doğmadı mı?

Gökhan Zan’ın sakatlığını düşünenler, Tigana’nın böyle bir zorunluğa sürüklediğini söyleyebilirler.

Eğer Beşiktaş, zengin kadrosunda Gökhan Zan’a bir alternatif bulamıyorsa, bunun suç faturasını da hiç beklemeden Jean Tigana’ya keserim!

İlk 45 dakikada sahanın iki bölümünde farklı iki Beşiktaş koşuyordu. Kendi yarı alanında G.Saray atakları ile dağılan ve bunalan Bir Beşiktaş.

Ve rakip yarı alanda Ricardinho’nun ayağından çıkan nefis paslarla pozisyon arayan bir başka Beşiktaş.

Ne Burak Yılmaz, ne de Kleberson... Ne Bobo veya bir başkası. Hiç biri Ricardinho’nun düşünce zenginliğine ulaşamadı. Ve Brezilyalı adeta yalnızları oynadı.

***

JEAN TİGANA’nın ikinci yarıdaki üç futbolcu değişikliği kaybedilen bir oyunda son çareydi. Akıllara bir yığın soru geliyor...

3 Ağır ve etkisiz adımlarla dolaşan Bobo dururken, Nobre’yi kenara almanın anlamı neydi?

3 Varlığı bile hissedilmeyen Kleberson ile derbiye devam etmek doğru muydu?

3 Gökhan Güleç’in, hatta İbrahim Akın oyuna giriş dakikaları bir gecikmeli değil miydi?

3 İlk yarının süperi Ricardinho’yu fizik açıdan yorgun düştüğü ve etkisini yitirdiği ikinci yarıda niye hala oyundaydı?

Beşiktaş, oyunun final bölümünde beraberlik golü aradı. İlk yarıya oranla daha atak ve diriydi. Ancak, bir derbinin ağırlığını kaldıracak ne taktiksel, ne de kişisel bir beceri sergiledi.

Ve en azından yenilmiyeceği bir derbiyi kaybetti.Suçlu aramak veya bir adres göstermek istemiyorum. Hala takım olabilme olgunluğuna ulaşamayan Beşiktaş’ın gelecek haftalarına karamsar bakacak kadar da negatif bir görüşe saplanmak niyetinde değilim.

Yine de şu söyleyebilirim. 6 haftada 3 maç kaybeden bir takım için de pek iyimser olamam!