Terörü alkışlamak

ABD'ye düzenlenen korkunç saldırının üzerinden birkaç saat geçmiş. Hatta tam saat vermek gerekirse 5 saat 45 dakika geçmiş.

Dünya tarihinin gördüğü en dramatik günlerden biri.

Maç başlamadan önce, stadyumda bulunanlar 1 dakika saygı duruşuna davet ediliyor.

Seyircilerin büyük bölümü sessizce, hayatları boyunca görmedikleri, belki de hiç göremeyecekleri uzak bir ülkede teröre kurban olmuş insanların anısına saygı gösteriyor.

Fakat bir grup, küçük bir grup "Kahrolsun Amerika" diye bağırmaya başlıyor.

Bu küçük grup, stadyumu dolduran binlerce kişi tarafından ıslıklarla protesto ediliyor.

Aynı grup bu kez "Türkiye... Türkiye..." diye bağırmaya başlıyor.

Uzun lafın kısası, terörün her türlüsüne tanıklık etmiş bir ülkenin vatandaşları, bir terör eylemini haklı bulduklarını söylemeye çalışıyor. Anlamak mümkün değil.

Bazı köşe yazarları, bu olayı Galatasaray seyircisi olmakla ilişkilendiren ipe sapa gelmez makaleler yazıyor.

Olayı artık Galatasaray'da oynamayan bir takım futbolcuların Fethullah Gülen ile ilişkilerine bağlayana bile rastladım. Ve içimden (çok afedersiniz) sağlam bir "Çüş!" çektim.

                                                                    * * *

11 Eylül gecesi Ali Sami Yen Stadı'nda yaşanan bu çirkin olayın Galatasaray ile bir ilgisi yok.

Ne yazık ki bu Türkiye'nin bir meselesi.

Olaydan 4 dört gün sonra Galatasaray'ın Malatyaspor ile oynayacağı maçı izlemek üzere Malatya'daydım.

Malatya yıllarca terörün hüküm sürdüğü bir bölgenin hemen yanı başında.

Direkt olmasa da bir şekilde terör ortamını yaşamış bir ilimiz.

Maç öncesinde yine ABD'deki saldırıda hayatını kaybedenler için saygı duruşu anonsu yapıldı.

Ve yine aynı koro ortaya çıkıp bağırmaya başladı: "Türklerin Türkler'den başka dostu yok!"

Bu kez koro Ali Sami Yen Stadı'ndakinden daha genişti.

Ayrıca, koroyu protesto eden de olmadı.

O anki hislerimi anlatacak kelimeleri bulmakta güçlük çekiyorum.

Binlerce kişinin öldüğü bir terör eylemini, yıllardır terörle yaşamış bir ülkenin vatandaşları nasıl haklı bulabilir?

Kimse bana "Etme bulma dünyası. ABD ne ektiyse onu biçiyor" filan demesin.

Terörü, sivilleri hedef alan böylesi hain bir eylemi haklı çıkartacak hiçbir düşünce sistemine inanmam.

Irak'ta, Vietnam'da veya Libya'da ABD'nin sivilleri de vuran saldırıları bende nasıl bir nefret uyandırıyorsa, bu saldırı da aynı nefreti uyandırıyor içimde.

Terörün şerefi yoktur.

Şerefsiz bir eylemi alkışlamanın da faydası yoktur.

Türkiye'de bu eylemi onaylayan ve alkış tutanların olduğunu bilmek ne kadar üzücü.

Terör gölgesinde yaşamış bu ülkenin bir vatandaşının, bir terör eylemini onayladığını görmek ne kadar acı.

Bu saldırıyı onaylayanlar için cahil diyebilirsiniz, aptal diyebilirsiniz, ne yaptığını bilmeyen bir sürü hayvan diyebilirsiniz.

Ama bunları saymak içimdeki üzüntüyü çözmeye yetmiyor.

Biz nasıl insanlar olduk?

Biz nasıl böyle olduk?

Hakikaten içim daralıyor.