Sanat aleminde bir gece

Ama insan arada bir güzel birşeyler görmek istiyor. İşte o zaman direkt gidip bakıyorum, Yapı Kredi'de ne var diye. Şu sıralar (eğer bitmediyse), Safder Tarim'in koleksiyonu sergileniyor.

Safder Tarim'in koleksiyonunda, evimin duvarında görebilmek için ciddi ciddi suç işleyebileceğim güzellikte resimler var. Fikret Mualla'dan Avni Arbaş'a, Eyüboğlu'ndan Orhan Peker'e kadar ne ararsanız var.

*

Ben böyle sanat dünyasının hakimi insan havalarında Topesto'ya gezdiğim bu sergiyi anlatırken, o bir türlü açamadığı bira kutusuna nefretle baktı ve ‘‘Koç Müzesi'nde İhap Hulusi sergisi açılıyormuş, esas ona gidelim’’ dedi.

‘‘Sergi gezdiğimi söylemiş olmam, sergi açılışına gideceğim anlamına gelmiyor. Birincisi ben şarap sevmem, ikincisi kötü şarap hiç sevmem. Sergi açılışlarında da hep kötü şarap olur’’ şeklinde bir cevap verdim.

Topesto, bilgisiyle beni sarsarak şu cevabı verdi: ‘‘Ustacığım, Kulüp Rakısı'nın kapağında herkesin Atatürk'le İnönü diye baktığı bir resim var ya. Onu çizen adam İhap Hulusi...’’

‘‘Bunu biliyoruz, ayrıca o adamlardan biri de bizzat kendisi. Fakat kötü şarapla, bunun ne alakası var?’’ dedim.

O da, ‘‘İhap Hulusi sergisinin açılışında Kulüp Rakısı olmaz mı?’’ dedi.

Mantıklı geldi ve yazıldık Sütlüce'deki Koç Müzesi'ne. Hakikaten vardı Kulüp Rakısı. Hatta yine tasarımı İhap Hulusi tarafından yapılmış olan Birinci Sigarası da vardı.

Grafik meraklısı iseniz kaçırmayın zaten.

*

Biz Topesto ile genel sergi adabıyla pek uyuşmayan ‘‘Vay be, ne güzel çizmiş İhap Baba’’ türü yorumlar yaptıkça, halk etrafımızı boşalttı. İyi de oldu, rahat rahat gezdik.

Topesto sonra, ‘‘Bir sergi daha var’’ dedi.

Suratımda nasıl bir ifade oluştu bilemeyeceğim fakat turşu korkup bir adım geriledi.

Kafa menziline girebilsem, zaten çakacağım kafayı: ‘‘Beni sanat manyağı mı yapacaksın!’’ diye höykürdüm.

‘‘Bu sergiyi açıklamam gerek usta. Tam sergi değil aslında. Hani bu Asuman Krause'nin pozları var ya, onları battal boy sergileyecekler. Daimi bir sergi değil’’ dedi.

*

Kokteyl kuşu olmak pek tarzımız değil fakat, olay Anjelik'te gerçekleşiyormuş ve Asuman Krause de orada olacakmış.

‘‘Haydi buna da bakalım, battı balık yan gider’’ diyerek vardık Anjelik'in kapısına.

Anjelik, bizim bildiğimiz Beyaz Saray. Façayı düzeltmişler sadece. Bu arada yaygın bir yanlış konusunda uyarı yapmak gerekiyor. Beyaz Saray, yani bugünkü Anjelik ima edildiği üzere ‘‘hardcore’’ bir pavyon değildi. Bildiğimiz revü gösterilerinin yapıldığı bir yerdi. Hayatında pavyon görmemiş, Beyaz Saray'a ‘‘Pavyondu burası’’ diyenler.

İçerisi tıklım tıklım. Ki biz bitmesine yarım saat kala filan gittik, bu boşalmış haliymiş. 20 dakika önce İhap Hulusi sergisinde olmasak, Türk halkının sanat açlığı tavan yapmış diyebilirdik. Ama demedik.

Krause'nin fotoğrafları büyüyünce haliyle daha da güzelleşmiş. Bu fotoğrafları, bir de metinle destekleyerek ajanda hazırlamışlar.

*

Bir baktım metni yazan kişi bizim Hami Çağdaş. Nam-ı diğer Gösteri Hami veya benim kendisine hitap ettiğim şekille Comandante Hami. Hami Bey'e Comandante dememin sebebi, Che tişörtü giymesi.

Fakat Che'nin suratı tam Hami Bey'in göbeğine denk geliyor. Bu durumda Che hafiften deforme oluyor ve ‘‘Tombalak Che’’ oluyor.

Comandante Hami'yi metin için ayrıca tebrik ediyorum. Dört dörtlük olmuş. Topesto'nun metin önerilerini ise o an itibariyle unuttum.

Terbiyesiz herif bir de sırıtarak ‘‘Hami Bey'i madem tanıyorsun, söyle bir akşam hep beraber balık yiyelim, Asuman, Comandante Hami, mesela beeeen!’’ dedi.

Hakikaten terbiyesiz yahu!

*

Sanat maratonumuzu böylece noktaladık. Topesto bir ara içkinin de etkisiyle, ‘‘Bu akşam bir de Suna Kan konseri vardı’’ dedi.

Konser biteli saatler olmuş. Hem sanki gitsek konseri dinleyebilecek. ‘‘Gel usta biz arşivden bir film çakalım, tatlı niyetine’’ dedim.

Onayı aldık evin yolunu tuttuk. Verdik cihaza ‘‘Taş Çağı'ndan Üstsüz Kompüter Kullanan Kadınlara’’ sloganıyla vizyona girmiş olan ‘‘9 Ages Of Nakedness’’ filmini...

Gel keyfim gel.