Plağın çıtladığı yerden

Kiminin mutfak işlerine sardırdığı, kiminin ertelenmiş veya yeni heyecanları müjdeleyen hobilere sığındığı, kiminin de kucakta bulunan boş zamanda böyle faydalı işlere kalkışıyormuş gibi yapıp pinekleme destanı yazdığı o tuhaf dönem...

Daha çok pinekleyenlere yakın durduğumu söyleyebilirsiniz fakat “elle tutulur” bir iş yapabileceğimi göstermek için plaklarımla ilgili bir düzenlemeye de kalkıştım.

Müziği hâlâ “fiziksel kopya” yani plak, kaset, CD olarak satın almayı, dinlemeyi, toplamayı, biriktirmeyi sevenlerin aşina olduğu bir uygulama var “Discogs” diye...

Burası aslında dünyanın her yerinden koleksiyonerin ve satıcıların toplandığı bir market. Türkiye’de “PayPal” yasaklanana kadar biz de bu marketten gönlümüzce faydalanabiliyorduk, plakçı arkadaşlarımız da ticari faaliyet yürütebiliyordu ama artık sadece “arşivleme” özelliğini kullanabiliyoruz.

Özetle elinizdeki kaseti, plağı, CD’leri burada arşivleyebiliyorsunuz; çok merak ediyorsanız elinizdeki “fiziksel kopya”nın benzerlerinin ticari değerini vesaireyi de öğrenebiliyorsunuz.

Plakları “discogs’a girerken” eğer plakların gözden düştüğü ve mali açıdan çok zorlayıcı olmadığı günlerde bu işe başlamamış olsaydım bugün bu fiyatlarla bu işe asla kalkışamayacağımı düşündüm.

2020’de dövizin yüzde 30 ile 40 arası, altının yüzde 65 civarı değer kazandığını okudum geçen gün, plaklar ne kadar zamlandı bilmiyorum ama eli sağlam yaksa da dövizin arttığı kadar artmamıştır.

Yani zaten güç bela ayakta kalmaya çalışan bağımsız müzik dükkânlarının bu işten kârlı çıktığını düşünmeyin, hâlâ güç bela tutunuyorlar hayata.

Plak fiyatları neticede döviz artışından direkt etkilendiği için yükseldi; yeni plak fiyatları 200, 300 TL’den başlıyor ama işin tuhaf yanı dışarıdaki fiyatlarla kur bazında karşılaştırınca Türkiye’deki ithal plaklar ucuz kalıyor.

Plakçı arkadaşlarım Türkiye’den plak alıp yurtdışındaki plak dükkânlarına taşıyıp satarak kâr elde eden yabancı müşterilerin türediğinden bahsediyor mesela.

“Euro 1’e 2 iken, 3 iken” İspanya’dan alınıp Türkiye’ye gelen bir Pink Floyd plağı, İstanbul’dan alınıp Hollanda’da 5-10 veya daha fazla Euro kârla satılıyor mesela; tuhaf bir döngü...

İçinden “salgın, plaklar, ekonomi” geçen bu yazıyı samimi bir tavsiye ile bitirmeyi deneyelim...

Daha önce “Plak toplamaya niyetliyim, ne yapmalıyım?” diye soranları “Biraz pahalı bir zevke dönüştü bugünün şartlarında, bütçeni ayarlayabiliyorsan başla” diye uyarır sonra hepsine kefil olduğum plakçı arkadaşlarıma yönlendirirdim.

Artık “Önce bir plak fiyatlarını araştır abicim, sonra pikap al bence” demekten öteye gitmem, kimsenin hevesinin üstüne körükle yürümem.

Plağın çıtladığı yerden selam ederim...