Pankarta dikkat

Neydi bu referandumun konusu? Bölge yakınlarına kurulması planlanan taşocağı...

Olaylar çeşitli “indiragandi” vakalarından alışık olduğumuz şekilde şöyle gelişiyor...

Balıklıova Mahallesi Bulabaş Tepe mevkisinde, bir de ‘nitelikli koruma alanı’ statüsündeki 66 hektarlık arazinin 18 hektarlık kısmına yeni statü uyduruluyor ve bu bölge “sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanı”na dönüşüveriyor.

Bizde “Taş mı yersin zeytin mi? Bula bula burayı mı buldun?” deme alışkanlığı olmadığından statü değişikliğinin ardından başvuran bir firmaya valilikten “ÇED (Çevresel Etki Değerlendirme) raporuna gerek yoktur” yazısı da sunulunca bölgede katliam için gerekli şartlar oluşuyor.

“Bölge” dediğimiz yer zeytinliklerin hâkimiyetinde bir güzellikler diyarı...

“Kontrollü kullanım” diye hallenen de bir taşocağı ve kırma/eleme tesisi kuracak.

Doğa dostu bir tesis bekleyen yoktur herhalde aramızda, taşocaklarının yarattığı tahribat memleketin hemen her köşesinde ortadayken...

Tozu ayrı dert, patlatmaları ayrı dert, oluşturduğu trafik ayrı dert...

Tüm canlılara, insanlara, hayvanlara, bitki örtüsüne “telafisi olmayacak şekilde” zarar veriyor.

Yeraltındakiler de dahil olmak üzere su kaynaklarına verdiği zarar bal gibi ortada...

Şimdi Urla Balıklıova’dakiler isyanda ya; sadece onlar değil elbette isyan eden.

Ankara’da Çandır’dan, Tekirdağ’da Balabanlı’ya...

İstanbul’da Sultangazi’den, Bolu’da Mudurnu’ya...

Burdur’dan Malatya’ya, Trabzon’dan Hatay’a...

Memleketin her köşesinde bir taşocağı ısrarı ve bu taşocaklarını mahallelerinde, köylerinde istemeyenlerin mücadelesi var.

Balıklıova’da referandumda toplanan köylüler, mahkeme masrafları için getirdikleri yiyecekleri, tarım ürünlerini vb satmışlar.

Hukuk mücadelelerinde, haklı mücadelelerinde başarılar dilerim. Morallerini bozmayayım ama yol uzun, engebe çok.

Onlarca yıl bile sürebiliyor bu davalarda netice almak ve bu sırada mevzuata kuvvet faaliyetini kaynağı tüketip yenisine yönelen taşocağını kapattırmak.

Referandum için toplanan vatandaşlardan birinin taşıdığı “Lütfen dengemizi bozmayınız!” pankartı, bazı haberlerin başlığına da sızıvermişti...

Turgut Uyar’ın neredeyse 60 yaşına basan “Dünyanın En Güzel Arabistanı” kitabındaki “Tel Cambazının Tel Üstündeki Durumunu Anlatır Şiirdir”ine bir selam olmuş.

Ne diyordu “tel cambazı” o şiirde?

“Sizin alınız al inandım/ Morunuz mor inandım/ Tanrınız büyük âmenna/ Şiiriniz adamakıllı şiir/ Dumanı da caba/ Ama sizin adınız ne/ Benim dengemi bozmayınız...”

Taşocağıyla mücadeleye girişen cesur köylüler memleketin her alanına dağılmış ve durumları da “tel cambazını” andırıyor güç dengeleri karşısında.

Dengelerini bozmayınız; hem vatandaşın hem de o cennet parçalarının...