Kült filmlerimizi niçin sevmeliyiz

Kült filmler oyuna girmek üzere ısınıyor.
Star, 14 Nisan’dan (haftaya cumartesi) başlayarak Yeşilçam’ın müthiş hazine sandığından elde edilmiş ganimetleri yayınlamaya başlayacağını duyurdu.
‘Kült Türk Filmleri Kuşağı’, umarım uzun soluklu olur.
Listede ‘Dünyayı Kurtaran Adam’ gibi bu alanın kral tahtında oturan, şöhreti ‘Turkish Star Wars’ olarak artık dünyaya yayılmış olan başyapıtlar var. Öğrendiğim kadarıyla ilk gösterilecek film de bu güzeller güzeli olacak.
Namı daha az kişiye ulaşmış, meraklılarının güç bela edindikleri kopyalarının üstüne titredikleri daha butik filmler de sırada bekliyor.

SEYİRLERE DOYAMADIM

Elde ettiğim yayınlanması muhtemel filmler listesine göz gezdirirken şaheserlere rastladım.
Mesela ‘Baytekin Fezada Çarpışanlar’ var ki; Flash Gordon fezadan kalkıp gelse tanıyamaz, öyle güzeldir.
‘The Exorcist’in yerli versiyonunu Metin Erksan çekmişti: ‘Şeytan’. Cihan Ünal da oynar; unutulmayacak bir eser!
‘Devler Geliyor’, ‘Sevimli Frankeştayn’, ‘Maskeli Üçler’, ‘Demir Pençe (Korsan Adam)’, ‘Örümcek’ defalarca seyretsem doyamayacağım filmlerdir; nitekim defalarca seyrettim, doyamadım!
‘Süper Adam İstanbul’da’ favorilerimdendir, o da ufukta belirmiş vaziyette.
Eve gidip gelenlerin gördükleri zaman “Aaaa Zagor’un filmi de mi varmış?” dedikleri ‘Zagor Kara Belâ’ ve ‘Zagor Kara Korsanın Hazineleri’ de ‘pek yakında’ geliyor.
Sadri Alışık’ın ‘Turist Ömer’ serisi (elbette ‘Uzay Yolu’nda da var), hiper-absürd ‘Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler’ gibi kafa açıcı eserler de sırada bekliyor.
Peki kült filmlerimizi niçin sevmeliyiz?

KÖTÜ AMA ÇOK GÜZEL

Seyrederken “Of o kadar kötü ki; çok güzel” dedirtmek gibi eşsiz bir özelliğe sahip oldukları için sevmeliyiz.
“İyi olsun” diye çekilmiş onlarca, yüzlerce kötü filmden kat kat iyi oldukları için sevmeliyiz.
Cüneyt Arkın, Yılmaz Atadeniz, Çetin İnanç, Sadri Alışık, Feri Cansel, Feridun Karakaya, Levent Çakır, Kartal Tibet, Figen Han, Cihangir Gaffari, Nebahat Çehre ve diğer güzel insanları sevdiğimiz için sevmeliyiz.
Güneşli öğleden sonralarını, sıkıntılı kış akşamlarını şenlendirebildikleri için sevmeliyiz.
Hem yalnızken hem birkaç kafadarla seyredip kafa dağıtmaya imkan sağladıkları için sevmeliyiz.
Yürüyen ve konuşan ve canını sıkanları boğazlayan iskeletleri (Kilink veya Killing fark etmez!) sevdiğimiz için...
Zagor’u, Kaptan Swing’i, Tarzan’ı sevdiğimiz için...
Kovboyları, kızılderilileri, canavarları, süper kahramanları sevdiğimiz için...
Kötü kostüm ve dekorları, uçmuş gitmiş diyalogları, senaryoları sevdiğimiz için...
‘Tarkan Viking Kanı’ndaki ahtapotun içinde, Kilyos sahillerinde çırpınan sinema emekçisini sevdiğimiz için...
Bıyıklı Superman görme ihtimalini sevdiğimiz için...
Belki sadece bunlar için sevmeliyiz.

PATRONU BATIRDIK

Cüneyt Arkın’ın ‘Dünyayı Kurtaran Adam’ için söylediklerinden dolayı bile sevebilirim kendi adıma, başka neden aramaya gerek yok.
“Dünyayı kurtardık fakat patronu batırdık” diyordu Cüneyt Baba: “Şimdi aslında o bir dalga geçmeydi. O zaman (yıl 1982) uzay filmleri başlamıştı. Biz o zaman bu işle dalga geçelim dedik. Fakat efekt olayımız, teknik olayımız yoktu. Oradaki bütün kostümleri Çetin (İnanç) ile ben yaptık. Hazırlıksız girmemiz nedeniyle biraz da prodüksiyonu çok yaydık, toparlayamadık ve efekt olayımızın olmaması nedeniyle istediğimiz gibi dalgamızı geçemedik...”
Bu vesileyle bir daha “Elinize sağlık, daha ne olacaktı” demek isterim.

SEFANIZ DAİM OLSUN

Gösterilecek filmlerin bazıları yıllardır elimin altında.
Kimi çok iyi, kimi berbat durumda kopyalar.
‘Kült Türk Filmleri Kuşağı’ sayesinde daha temiz yeni kayıtlar yapmak azmindeyim.
Yolumuz açık, kült film sefamız daim olsun...