Adı milletin yürek hizasına yazılmıştır

Canını hiçe sayarak hıyanet zehrine bandırılmış mermilere göğüs gerebilmek her babayiğidin harcı değildir; gözlerimiz dolarak, dudaklarımızı ısırarak, içimiz yanarak izledik kahramanlık destanını Fethi Sekin’in...

Bir siper bulup sığınmak yerine katillerin üstüne yürüyen şehidin bir başına, beylik tabancasıyla yazdığı destana duyduğumuz şükran hissi kuşaktan kuşağa aktarılacaktır.

Umutsuzluk günlerinde umut ışığı yakarak yürüdü şehadete.

Dayanma gücümüzü sorguladığımız günlerde gerçek kahramanların aramızda yaşadığını göstererek cesaret verdi hepimize.

Basmakalıp, mekanik, monotonlaşmış “Yenilmeyeceğiz” mesajlarının üstünden aşarak geldi ve “Benim gibi evlatlar yetiştikçe bu vatana hiçbir şey olmaz!” dedi, inancımızı tazeledi.

Sevgili eşini, can paresi üç evladını, ameliyat olduğu hastanede yatan babasını değil seni, beni, adını bile bilmediği onlarca canı düşünecek yüceliği gösterdi.

Adı sokaklarda, okullarda, parklarda yaşatılacak elbette ama dedim ya, asıl bu halkın şükran duygularını, gözyaşlarını mürekkebe dönüştürerek yazdığı ve sayfalarına ancak ve ancak “gerçek kahramanların” geçebildiği kutsal hafıza kitabımızda yaşayacak.

İzmir ona minnettar, vatan ona minnettar...

ZEYTİN, GÜZEL ZEYTİN...

Fethi Sekin’le ilgili öğrendiğimiz her detay içimize işliyor ya...

Nasıl güzel bir insan olduğunu bir de Zeytin öğretti bize.

Zeytin, (Adının Arap olduğunu söyleyenler de var) bu gerçek kahramanın beslediği bir sokak köpeği...

Çatışma görüntüleri sırasında da görülüyordu Zeytin...

Fethi Sekin beslermiş, koruyup kollarmış Zeytin’i.

Zeytin’i Fethi Sekin’in görev yaptığı noktadan ayırmak mümkün olmuyor şehadetinden beri...

Sadece sokak hayvanlarına bahşolunmuş o güzel bakışlarında derin bir üzüntüyle kıvrıldığı o noktada bekliyor.

Zeytin, güzel Zeytin...

Senin sevginin zerresinden nasibini alabilseydi insanlar keşke.

Keşke Zeytin, keşke...

Güzel gözlerinden öperim...