Yok, yok yok

Aykut Kocaman’dan kendi kulübesine, ’çocuklar bağırmayın, sakin olun. Maçı izleyin’ Tekrar ah uh’lar...

Futbol konuşarak, saha içinde oynanan bir oyun. Sessiz tribünler yüzünden, sahanın içinden bize gelen yankılar da bunlar... Futbol mu? Yok, yok, yok... Koca G.Saray’da haftalardır yazıyorum, oyun kalıbı düzgün değil. Etkili, bilgili, özgür ve rekabetçi futbol oynayan oyuncular yok, yok, yok...

Ankaraspor bir anlık iki hata yaptı, Galatasaray’da ummadığı iki golü buldu. Gerets’in sevdalısı İnamoto sahnede yok, ama hataları çok. Coşkun Özarı abinin söylediği gibi Hasan’ın topla oynama sevdası yıllardır eksilmedi. Arda’nın hala sol kanatta oynaması yanlış. Gerets’in kafası takılıp duruyor. Aynı oyuncularla, aynı yerlerde bir düzen kurmak istiyor.

Arda’ya özgürlük

Gerets, eldeki malzemeyi hazineyi iyi kullan, Arda’ya yeni bir yer bul, onun yeri, orta sahadaki liderliktir. Bunu devamlı yazıyorum. Ben sıkıldım, sen sıkılmadıysan, bu da senin sorunun. Bu futbolcu doğuştan yetenekli, özgür, futbol düşüncesi zengin olan bir oyuncu. Onu orada kullan, bak ne kadar faydalı olacağını göreceksin.

Carrusca’yı da artık yedeklikten kurtar, devamlılığını sağla. Yoksa daha önünde girdaplı maçlar var. Dün maçı kazandıysan, futbolunla değil rakibin kişisel hatalarından bulduğun gollerle kazandın. Yoksa Ankaraspor biraz şanslı olsaydı, sonuç bu olmazdı. Biraz Song’un ve Tomas’ın mücadelesi arkasından Mondragon’un da tecrübesi sana puan kazandırdı. Ama bu futbol, iyi değilse ben bunu yazarım.

Ne Ümit’e top geliyor, ne de Hakan’a. G.Saray böyle futbol oynarsa vay haline. Elindeki gençleri kaybediyorsun. O çocukları yok ediyorsun. Herkes bir takıma hayat vermek için gençleri kullanırken, sen onları PAF’lara gönderiyorsun. Bu bir yerde, günü kurtarmaktır. Ama böyle bir kötü futbol oynayarak, bir gün iki gün kurtarır sonra da dibe çökersin.