Sabri ve Messi

Polat, ekibiyle birlikte eldeki pirinci tabağa döküp, taşları ayıklamaya başlamalı. Zararlı olanlara, hiç düşünmeden “Hadi kardeşim, size güle güle” denmeli.
Ayıklamaya önce yabancılardan başlanmalı... Milan Baros ve Harry Kewell dışındakiler, sepetleri ellerine verilip gönderilmeli. Özellikle de Cassio Lincoln.
Öyle bir futbolcu ki, varlığı da yokluğu da ayrı bir hadise. Bu yaradan ne kadar çabuk kurtulursanız o kadar karlı çıkarsınız.
Üzülerek söylüyorum takımda, “Ben bu formaya aşığım. Bu forma için sonuna kadar mücadele ederim” diye düşünen bir tane futbolcu yok. Hepsinin önceliği para. Esasında pek haksız da değiller. Sektörde dönen para o kadar çoğaldı ki, profesyonel sözleşme imzalayana dek antrenmanlara dolmuşla, belediye otobüsüyle gidip gelenler bir anda altlarına son model spor otomobilleri çekiyorlar. Böyle olunca da balansları bozuluyor tabii ki. “Ne oldum” delisi oluyorlar. Geçmişlerini unutup, günlük hesap peşinde koşuyorlar. Hep böyle gideceğini sanıyorlar. Ama yanılıyorlar.

Kimse “Dur” demiyor

Hiç düşünmüyorlar, o giydikleri formayı bugüne kadar kimler giymiş. Hele bir Sabri var; adamın vukuatsız maçı yok. Saha içinde kimseyi bulamazsa bayrak direkleriyle kapışıyor. Kimse de ona “Dur” deme zahmetinde bulunmuyor olacak ki, bu hep böyle sürüp gidiyor.
17 yaşında iken Barcelona forması giyen Messi de futbolcu! Ona bakıyorsunuz, ne saha içinde ne de saha dışında en ufak bir skandalı yok. Siz de onun gibi yetenekli olsaydınız, kim bilir neler yapardınız!
Başta ifade ettim, yine söylüyorum. Pirinçteki taşlarla hiç vakit kaybetmeyin. Şimdi içinizden bazıları, “İyi güzel de, gönderilenlerin yerini kimlerle dolduracaksın?” diye soruyor olabilir. Cevabı hemen söyleyelim; altyapıdan yetişen gençlerle. Galatasaray’da öyle bir altyapı var ki, resmen futbolcu kaynıyor. Onlara gerekli şansı verirseniz, kulübün geleceğini kurtarırsınız.
Bülent Korkmaz da bu düşüncede olsa gerek ki, PAF takımdaki gençleri denemeye başladı. Örneğin Emre Çolak, Eyüpspor ile oynanan maçta A takım formasını giydi. Umarım yönetim de “kulübün geleceğini ancak altyapı kurtarabilir”gerçeğini görür ve en doğru hamleyi yapar.