Ne mutlu bizlere

Genç yetenekler adeta bir mantar gibi ortaya çıkıyor ve her geçen gün de çoğalıyorlar. Artık, Milli Takımlar futbolcu fabrikası oldu. Yetiştir, yetiştirebildiğin kadar.

Ümit Milli Takımı dün gece Ermenistan karşısında seyrettim. Rakip önce direndi, pres yapmaya çalıştı. Ama beceremedi. Süngüsü düştü. Bizim çocuklar gol aradı. Önce orta alandan Ermenistan’ı delmeye çalıştılar ama olmadı. Daha sonra sahayı genişlettiler. Meyvelerini de aldılar. Orta alanda oynayan Abdullah ve Serdar, kanatlara uzun top atarak Ermenistan defansının balansını bozdu.

Meydan okuyorlar

Her iki Aydın devamlı kanat değiştirerek Ermenistan savunmasını dalgalandırdı. Ortada da hücum adamı Batuhan günündeydi. Attığı iki gol de nefisti. Hele attığı rövaşata. Adeta foto muhabirlerine havada poz verdi. Galatasaray’ın alt yapısından yetişen Ferhat’ı iki yıldır "Nerede bu?" diye arıyordum. Ümit Milli forma altında buldum. Ne olmuş bu Ferhat’a. Futbolunun üstüne futbol katmış. Hem defansta, hem hücumda. Her topu olumlu kullandı. Nefis hareketler yaptı. Galatasaray böyle bir futbolcuyu neden, nasıl verdi anlayamadım. Manisa’da körlenecek mi, devam mı edecek? Yok olursa, üzülürüm.

Ümitler istediğini aldı. Şimdi ikinci etap başlıyor. Finaller için önlerinde zor bir viraj var. Milli Takımlar seviyesi günden güne üstüne konarak büyüyor. A takımın gençleşmesi, arkasından ümitlerin ışık vererek gelişi, futbolumuzu uzun yıllar sırtlayacak. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın.

Türk futbolcusu uluslararası tecrübeyi aşmış. Bütün herkese kafa tutacak duruma gelmiş. Bu merdivenleri tırmanacak, basamaklara sağlam basacak, haddini bilecek futbolcular birer birer ortaya çıkıyor. Hepsi de gelecek için umut veriyor ve adeta meydan okuyorlar. Bundan sonra bu oyuncular katılacağımız uluslararası arenadaki mücadelelerde sahneye çıkıp gerekenden fazlasını yapacaklardır. Futbolumuzun çıtası yükseliyor. Ne mutlu bizlere.