Jokeri çekti

Bu ahların, vahların kahramanları da hücumbotlar İlhan ve Ümit'ti. G.Saray, dörtlü defans, dörtlü orta alan, hemen önünde yine joker Arif, hücumda Ümit. Joker Arif, bizim şarkıcı Mirkelam'ın dediği gibi ‘‘Ah bir joker, bu ele ne zaman geleceksin’’ diyor ve onu bekliyordu. O jokeri iyi kullanmak istiyordu. O joker, oyunun sonlarına doğru ona geldi. Ve o da iyi kullanıp, Fleurquin'e alda bit dedi.

ÜMİT PAS GEÇİYOR

G.Saray'da orta alanın çarkları arızalı, gemi lodosa tutulmuş gibi sallanıyordu. Pistonlar yağsızdı. Gemi tam iskeleye yanaşayım derken, Ümit Karan ‘‘Hayır. Burada dalga var’’ diyor, pas geçiyordu. Bizim Ümit, dalga durmasına rağmen, Beşiktaş iskelesine yanaşmak istiyor, ama cesareti yok. Bir daha denemek istiyor ama yine pas geçiyor. Ümit, kendine gel. Tamam iyi mücadele ediyorsun, bitirici noktalarda da varsın. İzlediğim idmanlarda da harika goller atıyorsun. Ama sahnede şaşırıyorsun.

Perez tamam kıpır kıpırsın, ele avuça sığmıyorsun. Hücuma destek vermeye çalışıyorsun. Ama bir top kaybediyorsun, defans ‘‘eyvaahh’’ diyor. Bunlardan bir an önce arın. Defansa bir köstek değil, destek ol.

Emre Aşık savaşıyor ama kalecisi Mondragon ile zaman ayarlamasını yapamıyordu. Kalecinizin neresi zayıf, neresi iyi, bilmeniz, ona göre de geri pas yapmanız gerekir. Emre, öyle zor durumlarda geri pas yapıyordu ki, Mondragon zaten geri paslarda rizikolu bir kişi. Ona göre davranman gerekir Emre! Her zaman bu kadar şanslı olamazsın. Hasan rakip alanı yoran kişiydi. Zaman zaman da tehlikeli bölgelerde topu kaptırınca da tribünde Lucescu'yu isyan ettiriyordu. Batista, dinlenmesine rağmen gerçek enerjisi ortada yoktu.

Öyle bir derbiydi ki, bana göre tertemizdi. Sahaya atılan beyaz konfetiler kadar. Şimdi G.Saray, Roma'ya gidiyor. Ben inanıyorum ki, G.Saray, Roma'yı yakacak. Çünkü bu hırsı, bu disiplini, bu isteği onlarda gördüm. Bu takım, Roma'dan en kötü 1 puan alır, ama yenerse lüks değildir. Bunu G.Saray'dan bekliyorum, G.Saraylılar da beklesin. Cesurların yaşamaya hakkı vardır...