G.SARAY'ın Reutlingen ile oynadığı maçta yeni sezon öncesi Lucescu'nun çalışmalarına yön verecek pek çok olay gördüm...
Capone'nin defans için ne kadar lüzumlu olduğunu, ikili mücadelelerdeki başarısını ve uzun toplarını... Ümit Karan'ın agresifliğini ve gol noktalarındaki becerisini... Mondragon'un devamlı çizgi içinde oynadığını, defansla anlaşamadığını ve bacak arasından yediği golü... Hatlar arasında zaman zaman uyum göze çarparken, zaman zaman da kopukluklar olduğunu... Defansın göbeğindeki inanılmaz hataları ve kolayca adam kaçırmaları... Lucescu'nun takımın iskeletini kurduğunu ancak bunu 90 dakikaya yayamadığını... Futbolcuların oyundan düşüşlerini... Orta sahada Ergün ve Suat'ın oyunun bir bölümünde iyi mücadele ettiğini, onlara zaman zaman Ümit Davala, Hasan Şaş ve Hakan'ın da yardım ettiklerini...
Ben bunları gördüm... Acaba Lucescu ne gördü? Lucescu hala takımın iskeletinin oyunun tamamında sahada kalması gerektiğini göremedi. Görmesi gerekirdi... Çünkü her her maçta 5-6 tane adam değişmez.