Genç iskelet

Terim, ligin ikinci yarısında yoluna bu genç oyuncularla devam edecekse, bazı onarımlar yapmak durumunda. Örneğin yan yana oynattığı Ömer'le Tamas arasındaki uyumsuzluğa bir çözüm bulmalı. Orta sahayı iyi bir oyun kurucuyla takviye etmeli.

Ömer işinde son derece ciddi, savaşan bir adam. Tamas da topu biliyor ama biraz laubali. Kendine fazla güveniyor ama oynadığı mevkii yaptığı hataları kaldırmaz. Nitekim onun hataları yüzünden G.Saray kalesi birçok tehlikeyle karşı karşıya kalıyor.

Defansın önünde oynayan Petre, bana göre geleceği olan bir futbolcu. Hem kesicilik görevini iyi yapıyor, hem de iyi top kullanıyor. G.Saray'ın tek eksiği, hücum adamlarına yeterince top akıtılamaması. Orta sahadan hücuma top akıtılamayınca da pozisyon kısırlığı oluyor, rakip kaleye gitmekte zorlanıyorlar.

G.Saray ikinci yarıda hücumu fazla düşünmedi, kapandı. Oyunun sonlarına doğru da sıkıştı. Çünkü, uzun toplarla poziyon üretmeye çalışan Elazığspor'un ikinci yarıda oyuna giren santrforu Effa ile G.Saraylı Ömer sürekli mücadele halindeydi. Böyle olunca da üzerine fazla yük binen Ömer yoruldu. Bu arada Fatih Terim de devamlı oyun içinde değişiklik yapıp, orta saha ve defansı kuvvetli tutmaya çalıştı ama olmadı.

En iyisi Batista

Forvette Hakan Şükür'ün yerine görev yapan Ümit Karan, 7 aydır top oynamadığı için verimli olamadı, bekleneni veremedi. Ümit'in maç eksiği ortaya çıktı. Haftalar sonra forma şansı bulan Batista, sahanın en iyisiydi. Koştu, mücadele etti, golünü de attı. Ve G.Saray için her zaman gerekli olan bir oyuncu olduğunu kanıtladı.

G.Saray, Elazığ'a 9 önemli eksikle gitti. Ancak, sahada mücadele eden oyuncular da en az oynamayanlar kadar etkiliydi. Bir de kenarda bekleyen adamlar vardı. Volkan, Berkant, Orhan Ak gibi... Demekki, G.Saray'da kadro sıkıntısı yok. Aksine gereğinden fazla adam var. Bir de futbola doyumsuz olanlar var. Yola çıkacaksan doyumsuzlarla çıkacaksın. İşte G.Saray'ın ilk yarının son maçındaki futbol öyküsü bu.