Galatasaray forvetinde problem var

Gençlerbirliği kabuğuna çekilmiş, kazandığı topları devamlı rakibe ikram yapıyor. Rakip de aynı manzarayı gösterince, sahada sergilenen oyunun adına 'futbol' mu, 'idman maçı' mı desem bilemedim.

Futbolun "anahtar" yeri olan merkez defansta oynayan Gökhan Zan, paraler paslar hariç kazandığı her topu ya bir boş alana atıyor, ya da rakibe kaptırıyor.

Baros "Bana kimse yardımcı olmuyor, bari kendi uçağımı kendim yapayım" diye düşünerek, orta alanda top kapıp 'hedefe gideyim' dedi. Gençler'in defansı kalabalık olunca orada durdu. Ya Sercan? Kaç kere topla buluştu, kaç kere rakip alana girip hedefe ulaşmak istedi göremedim. Demek ki Elmander aranan bir futbolcu. Çünkü kaleyi düşünen, şut atma düşüncesi içinde olan bir oyuncu.

Karşılaşmada bir pozisyon dışında 'ahhh, vahhh' denilecek pozisyon yoktu. Onda da Herve Tum, penaltı noktasında topu göğüsüyle düzelti, tam vuracakken sanki kendisine bir kement atılmış gibi yere düştü. Güler misin ağlar mısın...

Oyunun ikinci perdesinde, uyuyanlar biraz olsun uyandılar. Her iki takım da hücum etmeye başladı, ancak hepsi cılızdı. Hakan Balta, Hurşit'i adeta sahadan sildi. Ebue de Oktay'a geçit vermedi. Fatih hoca, hala uyanmayanlar Riera ve Aydın'ı oyundan alıp Emre Çolak ve Ayhan'ın sahaya sürdü.

Düşünebiliyor musunuz; Sercan, Baros, Riera gibi hücum adamları varken, golü atan Ebue oluyor. Riera, sol kanattan bir orta dahi yapmadı. Emre Çolak ise girer girmez takımı ateşledi ve golün yapımcısı oldu. Daha sonra da Melo'nun kafasına tam isabetli bir top attı. Fatih Terim, Semih'i nasıl kazandıysa Emre'yi de kazanması lazım. Melo da hem defansta, hem orta alanda takımın en çalışkanları içindeydi.

Pozisyonu az, golün tesadüflere bırakıldığı bir maç oldu. Seyir zevki için hiç de iyi değil, ama önemli olan puandı ve Galatasaray da bunu başardı. Şimdi Fenerbahçe maçı var. Galatasaray'ın hem defansı, hem de orta alanında problem yok, ama hücumda promlem çok. İşte Fatih Terim, bunu nasıl giderecek, bu da O'nun bileceği iş olacak.