Ben en çok 4 Kemal'i sevdim

ONLAR, fikirleri ve eylemleriyle, akılları erdiğinden beri hep mücadele etti:

Adaletsizliğe, eşitsizliğe, yokluğa, açlığa, insanın insanı ezmesine, zulme, adaletsizliğe, savaşa, cahilliğe, karanlığa, geri kalmışlığa/geri bırakılmışlığa, çıkarcılığa, düşmanlığa, ikiyüzlülüğe, yalancılığa, hırsızlığa, bencilliğe karşı çıktılar.

Onların yaptıklarını okurken, dinlerken, izlerken kimi zaman sinirlendim, öfkelendim, kızdım... Kimi zaman yüreğim dağlandı, daraldı, gözlerim doldu, ağladım...

Doğru bildiklerinden ödün vermediler hiç. Onca sıkıntıya, acıya katlandılar, hain/kahpe pusular atlattılar, ama hiçbir zaman acımasız, bencil, makam- unvan-servet düşkünü, hırsız, dolandırıcı olmadılar.

Onlar hep, beni ve seni çok sevdi. Bu yüzdendir ki, ben en çok onları, 4 Kemal’i sevdim:

Bir Kemal Tahir, bir Orhan Kemal, bir Yaşar Kemal, bir de Mustafa Kemal.