Nobel'den sonra Oscar mı?

Nobel’i bir Türk yazarın almasının olumlu yansımaları görüldü, görülmeye de devam edecek. Sırada bir başka başarı var: Oscar.

Nobel rüzgarı, AB ve Liman tartışmaları arasında ikinci plana düştü, belki ama..

Çok önemli. Dondurmam Gaymak filminin uluslararası başarılarından söz ediyorum.

Basit bir öyküden yola çıkılarak verilen insanlık mesajları. Sıradanlığın evrensel boyutları. Küçük insanların büyük dünyaları, düşleri. Queens Film Festivali’nde elde edilen ödüller büyük gurur kaynağı.

Ama asıl büyüğü kapıyı çalıyor: Oscar.

Neden olmasın?

Oscar için bizim Yüksel Aksu’nun Dondurmam Gaymak’ı ile ünlü yönetmen Almadovar’ın Dönüş filmi çekişiyor.

Yani... Başarı o kadar da hayal değil.

Geçenlerde İzmir Esnaf ve Sanatkarlar Birliği "esnaf dayanışması" sergileyen bu güzel filme bir ödül daha verdi:

"Esnaf Oscarı."

Esnaf’ın kültüre ve sanata desteği her yıl artarak sürecek. Bu da çok sevindirici.

Filmin arasında Yüksel Aksu ile sohbet ettim. Eski dostumuz.

Zorlukları aşması, sıcakkanlığı, doğru tercihleri, başarısı.. Yüksel Aksu’nun önü açık. Yeter ki; destek olalım. "Küçük bir öykü ama dost mesajlar. Ege insanının sıcaklığı. Geldiğimiz nokta sevindirici. Bir Türk filminin Oscar kapısını çalması." Altına imza atılacak sözler. Filmin başrolündeki Turan Özdemir’in başarısı da çok büyük.

İzmir Devlet Tiyatrosu’nda birçok oyunda hayranlıkla izlemiştim.

Dondurmam Gaymak’ta da her zaman olduğu gibi "oynamıyor, yaşıyor."

Yani... Sanatçı.

Muğla kentinin, Muğla insanının tüm sıcaklığı, sevimliliği de bu filmde.

Nobel; Orhan Pamuk’la Türkiye’ye, Türk edebiyatına geldi. Oscar ise... Aksu ile, Özdemir ile, Muğla kenti ve Muğla halkı ile yine Türkiye’ye. Neden olmasın?

İnanmak; başarının yarısı değil mi?