Doğu Türkistan iftiracıları

Yani, Birleşik Amerika, Çin’i kendisine rakip gördüğü içindir ki, bu ülkede etnik karışıklık yaratmak ve kışkırtmak için Rabia Hanım’ı “provokatör” olarak kullanmaktadır.

Duyan da sanacak ki, sanki “Türklük Âlemi”nin cazibe merkezi bir Türkiye Kadir’i âlâ ve vâlâyla davet etti de, kendisi tenezzül buyurmayıp Washington’da “ajanlık”ı seçti.�

* * *

HAH, işte “ajan” deyince aklıma geldi ve de mevcut tablo tastamam netleşti.

Bilin bakalım, zaten komplo teorilerine teşne ve “İslami” sıfata rağmen aslında “yeşil ulusalcı” olan bazı saftiriklerin de inandığı yukarıdaki dezenformasyonu kim yürütüyor?

Tabii ki, bizzat gizli servislerin o “ajan provokatörlük” kimliğini defalarca tescil ettiği ve tam kırk yıldır Çin hesabına 5. Kol faaliyeti sürdüren “karanlıkçı Maocular”!

***

EVET evet, hani süper marjinal konumuna bakmadan “ulusalcılar”a “reis” olmaya niyetlenen ve soluğu “Ergenekon” kodesinde alınca da, dışarıda kalmış son üç-beş müridine içeriden ilmihal yazan tarikat şefi var ya, işte her an her kılığa girecek tıynetteki bu kiyafetsiz muhteris şimdi de “Doğu Türkistan direnişine çamur atın, izi kalsın” talimatını verdi.

Oraya e-mail postası, buraya basın açıklaması, şuraya dergi makalesi, ne “Uygurların Ana”sının “CIA casusu” olduğu, ne de Erdoğan’ın “ABD emriyle konuştuğu” kaldı.

Ve inanılmayacak şey, “karanlıkçılar”ın 5. Beşinci Kol misyonunu unutan bir bölüm kalem erbabı da bu dezenformasyondan az-çok etkilenip, “acaba mı” diye sormaya başladı.

* * *

PEKİİ, o “karanlıkçı Maocular” neden 40 yıldır Çin 5. Kolu’dur? İşte kronolojisi!

Yıl 1971: Doğu Pakistan eski devletten ayrıldı ve Bengladeş adını aldı. Bizim henüz toy Maocular da “halkların kendi kaderini tayin hakkı” adına bunu desteklediler.

Ne var ki, Hint’le arası bozuk Pekin “papara çekince” derhal “özeleştiri” yapıldı.

Tam yüzseksen derece zıddına, bu defa eski Pakistan desteklenmeye başlandı.

Yıllar 1969-1977: Aynı Pekin SSCB’ye karşı kendisine müttefik Arnavutluk’u “sosyalizmin Avrupa’da pırıldayan feneri” diye nitelendirdiği için, “karanlıkçılar” da Enver Hoca zalimini yere göğe koyamadılar. Radyosuna spiker, kongresine delege gönderildi.

Lâkin, Çin Tiran’la bozuştuğu gün, bizimkiler de anında o Hoca’ya küfür bastılar.

* * *

YILLAR 1973-1980: O Çin Rusya’ya karşı ABD’yle gerdeğe girdi. Faşist Şili’yi tanıdı. Mao ölünce Hua geldi. Sonra “Dörtlü Çete” geldi. Onlar içeri tıkıldı, Deng geldi.

Pekin, Vietnam’ı işgal etti ve “Üç Dünya Teorisi”ni uydurarak, yeni bir Dünya Savaşı’nın “kaçınılmaz” olduğunu öne sürüp, Moskova’ya karşı Washington’la ittifakı savundu.

Efendilerindeki her iktidar değişikliğinde dün övdükleri selefi yerin dibine batırıp yeni halefi alkışlayan “karanlıkçılar”, artık İstanbul’daki Amerikan konsolosunun elini sıkmaya çalışan “bukalemun muhteris” reisliğinde, bu fırıldaklığın hepsine gık demeden uydular.

Hatta uşak o efendiyi geçer misali, NATO’ya harıl harıl destek ve övgü bir yana, Ege’deki TSK 4. Ordu’sunun Rus sınırına kaydırılması için kampanya düzenlediler.

Ve yıllar 1980-2009: Aynı “karanlıkçı Maocular”ın son kazan artıkları yine şapır şupur tükürdüklerini yalayarak, ülkemize Avrasya uçurumunu vaaz etmekten, Uygur halkının isyanına Çin borazanıyla iftira atmaya, “ulusalcı” bünyedeki 5. Kol faaliyetini sürdürüyorlar.

Oysa biline, Doğu Türkistan hayali bir “CIA kışkırttığı” için değil, tüm ezilen halklar gibi, kimlik aidiyeti özümsenmek istendiği içindir ki, Büyük Han şovenizmine direniyor.